Z dawnej twierdzy pozostało niewiele - dwie bramy i przyległe do nich budynki, fragmenty murów. Cały teren był dotknięty dużymi osuwiskami ziemi.
Dzisiaj na wzgórzu cytadeli znajduje się ładny park który jest ulubionym miejscem spotkań mieszkańców miasta, szczególnie młodzieży - miejscowi nazywają to miejsce białą twierdzą (rum. albâ cetate).
Bezpośrednio przy hotelu znajduje się jedna z ocalałych bram twierdzy - Brama Wschodnia (rum.Poarta de est) - na planie oznaczona nr 2, wyprowadzająca na alejkę parkową opadającą tarasami w kierunku historycznego centrum Kluż-Napoka.
Schodząc alejką na wysokości parkowej kawiarni i restauracji znajduje się ścieżka wyprowadzająca za kawiarnię, gdzie znajduje się pierwszy punkt widokowy (rum.punct de
atracție) - oznaczony na planie nr 3. Oczywiście w panoramie miasta wyróżnia się wysmukła wieża średniowiecznej Katedry świętego Michała (rum. Catedrala romano-catolică Sf. Michael).
Idąc ścieżką trochę wyżej, dojdziemy do miejsca gdzie do roku 1950 stał ogromny stalowy krzyż upamiętniający tych co zginęli podczas rewolucji w 1848 roku (Wiosna Ludów - nieudane rewolucje w Mołdawii, Wołoszczyźnie i Siedmiogrodzie).
W latach 50-tych XIX wieku zniszczyli go komuniści. Ten obecny o wysokości 26 metrów został wybudowany w 1995 roku - na planie oznaczony nr 4.
W okolicy krzyża jest jeszcze lepszy punkt widokowy na panoramę Kluż - Napoka. Oto kilka zdjęć z tego punktu.
Na dolnym zdjęciu las wieżyczek obiektów na trasie naszego spaceru, między innymi te najbardziej widoczne patrząc od lewej: Grecko-katolicka Katedra św.Józefa w budowie - na planie oznaczona nr 20, Kościół Ewangelicki - na planie oznaczony nr 12, Kościół Franciszkanów - na planie oznaczony nr 10 i Kościół rzymsko-katolicki św. Michała - na planie oznaczony nr 30.
Po wyjściu z parku Cytadela dochodzimy do głównej ulicy Stradâ Horea, gdzie ze skrzyżowania widać cztery pałace reprezentujące możne rody węgierskie. Pałace rozdzielone nowym mostem "Podul Horea" to z jednej strony ulicy Horea to:
- Pałac
Elian (rum. Elian Palatul), zbudowany w 1891r w stylu secesyjnym - na planie oznaczony nr 5
- Pałac
Babos (rum. Babos Palatul), wybudowany pod koniec XIX w w stylu
secesyjnym - oznaczony na planie nr 7
Natomiast Pałace rozdzielone nowym mostem "Podul Horea" to po drugiej stronie ulicy Horea to:
- Pałac
Berde (rum. Berde Palatul), wybudowany pod koniec XIX w w stylu
secesyjnym - oznaczony na planie nr 6
- Pałac
Szeky (rum.Szeky Palatui), wybudowany pod koniec XIX w.w stylu
neogotyckim - oznaczony na planie nr 8
Stojąc na moście pomiędzy Pałacem Berde a Pałacem Szeky można dojrzeć niepozorny budynek przy brzegu rzeki Mała Szamosz - to budynek dawnej żydowskiej synagogi (rum. casa fostei sinagogi) - na planie oznaczony nr 9.
Nad brzegiem rzeki Mała Szamosz zamieszkiwali głównie Żydzi. Do dzisiaj nad brzegiem rzeki zachował się budynek dawnej synagogi. Nad wejściem można dojrzeć "menorę" siedmioramienny świecznik będący jednym z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych symboli używanych w żydowskiej sztuce kultowej. Jest także traktowana jako symbol judaizmu, a jej wizerunek został wykorzystany w herbie państwa Izrael.
Obecnie w budynku dawnej synagogi działa Fundacja "Tranzit" i wykorzystuje go na cele kulturalne - organizowane są występy, wystawy współczesnej sztuki, konferencje, pokazy.
Za mostem ulica Horea przechodzi w ulicę króla Ferdynanda (strada Ferdinandului) doprowadzającą do Placu Unii (Piata Unirii).
Kto lubi oglądać budowle sakralne może skręcić w prawo w uliczkę Emila Zoli (rum.Strada Émile Zola) - po ok 100 metrach dojdzie do Kościoła Franciszkanów (rum.Biserica Franciscană) - na planie oznaczony nr 10. Znajduje się on na dawnym tzw. Małym Rynku a dzisiejszym Placu Muzealnym (rum. Piata Muzeului).
Kościół został zbudowany w latach 1260-1290 w miejscu starszego parafialnego kościoła katolickiego zniszczonego w czasie najazdów tureckich w latach 1241 - 1243.
W XV wieku przebudowany w stylu gotyckim przez sprowadzonych w 1442 roku dominikanów. Z tamtego okresu dziedziniec klasztorny i zakrystia zachowały swoją gotycką formę do dnia dzisiejszego. W roku 1556 po wygnaniu dominikanów z miasta zamieszkała tutaj królowa Izabela, córka Zygmunta Starego i Bony Sworzy.
W ciągu następnych lat działała tu szkoła ariańska, od 1609 roku właścicielami byli reformatorzy, a od 1693 roku klasztor objęli jezuici. Dopiero w roku 1725 cały kompleks tj. klasztor i kościół przeszedł w ręce franciszkanów. Ci po pożarze odbudowali go w XVII wieku w stylu barokowym.
Ulicą króla Ferdynanda (strada Ferdinandului) dochodzimy do Placu Unii (Piata Unirii) najważniejszego placu centrum historycznego Kluż-Napoka.
Plac Unii to nic innego jak Wielki Rynek, który powstał gdy stary Rynek (dzisiejszy Plac Muzealny) był za mały dla potrzeb rozwijającego się miasta. Tu powstały piękne pałace i kamienice oraz budowany i przebudowywany przez wieki Kościół rzymsko-katolicki św. Michała.
Dochodząc do Placu Unii pokonaliśmy ok. 1 km od chwili rozpoczęcia spaceru na wzgórzu Cytadela. My skręcam w lewo w ulicę tzw. Bulwar 21 grudnia 1989 r. (rum.21 decembrie 1989 Bulwar) - do Placu Unii i jego zabudowy powrócimy w dalszej części spaceru.
Na początku bulwaru po lewej stronie znajduje się Kościół Luterański (rum.Biserica luterană) - na planie oznaczony nr 12. Jego budowę ukończono w 1829 r., zaś wieżę zwieńczono hełmem w 1914 r.
Podążamy w kierunku północno-wschodnim Bulwarem 21 grudnia 1989 r któremu nazwę nadano dla upamiętnienia obalenia reżimu komunistycznego Nicolae Ceaușescu. Tu znajduje się kilka budowli wartych zobaczenia, między innymi Kościół unitariański, budynek kolegium unitariańskiego, budynek protestanckiego Instytutu Teologicznego czy też Kościół ewangelicki.
Kościół unitariański został wybudowany ze składek unitarian z całego Siedmiogrodu, w roku 1790 dostępna była kwota do rozpoczęcia budowy. W 1792 roku zostały zakupione trzy działki, domy stojące na nich zostały rozebrane i 16 lipca 1792 roku został wmurowany kamień węgielny pod budowę. Budowę zakończono w roku 1796 - z powodu braku funduszy hełm wieży nie został ukończy, a jedynie pokryty prostym dachem namiotowym.
Ostateczny kształt wieży z cebulową kopułą kościół uzyskał w 1908 roku. W czasie kilku przebudów (w 1910, 1948, 1968 oraz 1996-2004) kościół stał się mieszaniną elementów stylu barokowego, rokokowego i klasycznego. Na fasadzie znajduje się napis "In Honorem Solius Dei MDCCXCVI" (Jedyny zaszczyt boga 1796).
Tuż przy kościele unitariańskim stoi duży budynek dawnego kolegium unitariańskiego będąca szkołą teologiczną założoną w 1557 roku przez diecezję unitariańską w Siedmiogrodzie. W stylu barokowym budynek został przebudowany w roku 1801 i jest obecnie największym budynkiem szkolnym w Kluż-Napoka.
Idąc dalej dochodzimy do centralnego placu miasta zwanego Placem Avram Iancu (rum.Avram Iancu) nazwanego tak na cześć transylwańskiego rumuńskiego prawnika i rewolucjonisty. Na nim i w pobliżu znajduje się wiele najważniejszych budynków miasta godnych zobaczenia takich jak: Pałac Sprawiedliwości , Protestancki Instytut Teologiczny, Kościół ewangelicki, cerkiew, Rumuński Teatr Narodowy, Katedra w budowie oraz kilka pomników.
Bezpośrednio przy Bulwarze 21 grudnia 1989 stoi Gmach Protestanckiego Instytutu Teologicznego (rum.Institutul Teologic Protestant) - na planie oznaczony nr 14. Jest to Uniwersytet szkolący zreformowanych, luterańskich i unitarnych
kapłanów. Założony w 1688 roku, przeniósł się do Klużu do tego budynku w 1895 roku.
Tuż za nim z charakterystycznymi dwoma wieżami odnajdziemy tzw. Kościół reformowany na Dolnym Mieście (rum.Biserica reformată din orașul inferior) - na planie oznaczony nr 15. Jest to jeden z największych i najładniejszych neoklasycystycznych kościołów w Siedmiogrodzie.
Jednak największą atrakcją w centralnej części Placu Avrama jest Rumuńska Cerkiew Prawosławna (rum.Biserica Ortodoxă Română), pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Boskiej (rum.Adormirea Maicii Domnului) - na planie oznaczona nr 16.
Ta świątynia w randze Katedry została zbudowana w latach 1923 - 1933, po zjednoczeniu Siedmiogrodu z Rumuńskim Starym Królestwem. Inicjatorem budowy Katedry w tym miejscu był Nicolae Ivan pierwszy biskup biskupstwa Kluż-Napoka.
Została wybudowana wg projektu opracowanego przez architektów George Cristinel i Constantin Pomponiu. Styl architektoniczny to tzw. rumuński Brâncovenesc - znany również jako renesans wołoski i renesans rumuński. Styl ten rozpowszechnił się na Wołoszczyźnie i był syntezą architektury bizantyjskiej, osmańskiej, późnorenesansowej i barokowej.
W dniu 5 listopada 1933 r. Katedra została oficjalnie otwarta przez Mirona Cristee - Patriarchę Wszystkich Rumunów, Nicolae Bălana - metropolitę Siedmiogrodu oraz Nicolae Ivana - biskupa Kluż-Napoka. W ceremonii otwarcia uczestniczyli także m.in. król Karol II i książę koronny Michał I.
Nad głównym wejściem do Cerkwi piękna mozaika w bizantyjskim stylu przedstawiająca scenę związaną z tym pod jakim wyznaniem znajduje się ta świątynia tj. "Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny". Najświętsza Maria Panna leży na katafalku, wokół otacza ją dwunastu apostołów, a nad całą sceną góruje Chrystus trzymający w ręku dzieciątko. Jest to symboliczna scena w wielu kościołach prawosławnych - Wniebowstąpienie do nieba Marii Panny. W kościele katolickim to Chrystus Wniebowstępuje.
.
Wewnętrzne malowidła zostały namalowane w latach 1928-1933 przez artystów Anastasie Demian i Catul Bogdan - profesorów miejscowej Akademii Sztuki.
Główna kopuła Katedry zaprojektowana i wykonana na wzór słynnej kopuły świątyni Hagia Sofia w Stambule. Kopułę wspiera 18 dużych kolumn wyrzeźbionych w kamieniu. Głównym materiałem użytym do budowy katedry był kamień wydobywany z pobliskiego kamieniołomu w miejscowości Baciu.
Na Placu Avram, wokół Cerkwi dużo zieleni, fontanna i kilka pomników między innymi: Pomnik Nieznanego Żołnierza, artezyjska fontanna z rzeźbą Stephena Bocskai - księcia Siedmiogrodu w latach 1605 - 1606, Statua Alexandra Vaida Voevod i inne.
Z większych budynków w oczy rzuca się narożny budynek przylegający do Bulwaru 21 grudnia 1989 zajmowany przez Radę Hrabstwa (okręgu) Kluż-Napoka (rum.Consiliul Județean Cluj-Napoca) - na planie oznaczony nr 17.
Następnym gmachem jest potężny budynek Rumuńskiego Teatru Narodowego (rum.Teatrul Național Român) na planie oznaczony nr 18. Budynek powstał w latach 1904-1906 w stylu neobarokowym z elementami secesyjnymi.
Patrząc od strony Cerkwi Prawosławnej, z lewej strony Teatru Narodowego (Opery) znajduje się zbudowany w latach 1898-1902 Pałac Sprawiedliwości (rum.Palatul de Justiție) - na planie oznaczony nr 19. Zaś za Operą wyłania się sylwetka budowanej Katedry grecko-katolickiej (rum.Catedrala greco-catolică) - na planie oznaczona nr 20.