Bogactwo form budzi zachwyt - przechodzimy obok Strażnika mającego 4 metry wysokości i oglądamy wspaniale ozdobioną naciekami ścianę. W tej sali znajduje się również największa naciekowa formacja naciekowa Jaskini Punkvy - stalagmit Słup Salma.
W tylnej części Przedniej Sali w Jeziorku lustrzanym odbijają się interesujące nacieki, między innymi Odwrócony Parasol, Dwie Sowy, Zamek oraz Minaret Turecki.
Dalsza trasa wiedzie przez tzw. syfon, najniżej położone miejsce w Jaskiniach Punkvy. Dawniej to miejsce było często zalewane przez wodę. Obecnie poziom wody w syfonie jest automatycznie regulowany przez pompy.
Z syfonu przechodzi się do Sali Reichenbacha o wysokości kilkudziesięciu metrów w której na ścianach widoczne są tabliczki z z zaznaczonym poziomem wody podczas powodzi w roku 1917 i 1938.
Dalej trasa prowadzi przez korytarze Jaskiń Kalcytowych ozdobionych czystymi i przezroczystymi formami naciekowymi m. innymi z ciekawą parą stalagmitów z płaską powierzchnią na wierzchołkach zwanych Karzeł i Waza. Powierzchnia ta powstała w miejscu rozprysku wody spadającej z dużej wysokości.
Po dojściu do Sali Tylnej oglądamy interesującą grupę form naciekowych zwaną Cmentarzem Tureckim i długi stalaktyt zwany Igłą. Po schodkach dostajemy się do komnaty U Anioła w której znajduje się duży stalagnat o ciekawym kształcie.
Za Stalagmitowym korytarzem dno jaskini opada do Tylnej katedry, skąd
odwiedzający dostaną się na dno Przepaści Macocha,
gdzie kończy się tzw. Sucha droga.
Wychodzimy na taras Przepaści Macocha będącej najgłębszym lejem krasowym w Czechach. Jego głębokość wynosi 138,5 metra. Na dole przepaści znajduje się małe jeziorko - pod jego taflą głębokość sięga kolejnych 50 metrów.
Na skutek zawalania się położonych na kilku poziomach jaskiń powstała ogromna przepaść o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1663 roku. Pierwszego udokumentowanego zejścia na dno przepaści dokonał brnieński minoryta Lazarus Schopper w 1723 roku.
Według legendy nazwa przepaści pochodzi od macochy,
która próbowała zrzucić w tym miejscu ze skały swojego pasierba, tak
aby cały majątek przypadł w udziale jej własnemu synowi. Chłopiec jednak
zdołał uczepić się gałęzi wystającej ze zbocza i uniknął śmierci. Kiedy
we wsi rozeszła się wiadomość o niecnym czynie macochy, ta skoczyła w
przepaść.
Na zdjęciu po lewej i na dole dwa zdjęcia z zasobów Wikimedia Commons przedstawiające Przepaść Macocha.
Zdjęcie na dole wykonane przez F.Richtera w roku 1830. Na obu zdjęciach widoczny górny taras widokowy.
Górna platforma widokowa na południowej ścianie Macochy została wybudowana w 1882 roku. Patrząc na te strome urwiska Przepaści Macocha nie dziwi fakt, że dawniej w okolicznych wioskach istniał zawód "wydobywacza zwłok samobójców".
Dla nas zaczyna się część jaskini zwana "mokrą" tzn. spływ po podziemnej rzece Punkva. Rzeczka
o długości blisko trzydziestu kilometrów jest uważana za najdłuższy
podziemny ciek wodny w Czechach. W części biegu Punkvy możliwy jest
zorganizowany spływ łodzią motorową. W czasie wycieczki można podziwiać pokryte
naciekami krystalicznymi skały,
Pierwszy etap spływu prowadzi przez ślepą odnogę Punkvi, obok wysokich kominów, do tzw. Czterdziestki. Tutaj wypływa Punkva i zaczyna się spływ ciasnymi i krętymi korytarzami. Przepływamy pod oświetlonymi Mostami Skalnymi, mijamy Bajkowe Jeziora. Niestety jest całkowity zakaz fotografowania z uwagi na bezpieczeństwo turystów. Drobna nieuwaga grozi uderzeniem głową o wystające skały.
Uważając na głowy dobijamy do przystani. Nie jest to jednak koniec spływu łodzią, a jedynie przystanek by krótkim korytarzem nazywanym Sienią Bobrów, w której profesor Absolon odkrył kości bobrów z okresu plejstocenu, przejść do tzw. Sali Masaryka - jednego z ładniejszych miejsc na trasie zwiedzania.
W roku 1920 profesor Karel Absolon wraz ze swoją grupą odkrył domniewane wcześniej odgałęzienia pomiędzy Przepaścią Macocha a Pustym Źlebem.
Oprócz korytarzy przez który przepływa rzeka Punkva, odkryto suche komory z przepięknymi dekoracjami naciekowymi, które wkrótce udostępniono turystom.
Ponieważ wkrótce po tym odwiedził je pierwszy i najdłużej urzędujący prezydent Czechosłowacji, nazywany ojcem niepodległej Czechosłowacji Tomáš Garrigue Masaryk, tej najpiękniejszej komorze nadano nazwę Sali Masaryka. Masaryk miał w narodzie przydomek „Tatíček” – ojczulek.
Wracamy do swojej łodzi i kontynuujemy rejs korytarzami jaskini, kończąc go na przystani znajdującej się na wywierzysku Punkvy. Po wyjściu na końcowej przystani pozostaje nam wjechanie kolejką linową w okolice górnego tarasu widokowego w celu zobaczenia Przepaści Macocha z innej perspektywy.
Zwiedzenie jaskini wraz z rejsem zajmuje ok. 1 godz. plus 0,5 godz. na wjazd kolejką linową na taras widokowy. Całkowita długość trasy turystycznej wynosi 1250 metrów. Jaskinia na pewno godna zobaczenia na własne oczy, gdyż zdjęcia robione bez lampy błyskowej i statywu nie oddają właściwej urody, nastroju.
Przy opracowaniu korzystałem:
Przewodnik po Jaskini Punkva wydany przez Administrację Jaskiń Republiki Czeskiej
http://morawy.wycieczkowo.info/morawy/informacje-turystyczne/
http://www.cavemk.cz/jaskinie-punkvy/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Punkva
