Jadąc samochodem do Szwajcarii Czesko-Niemieckiej zabraliśmy rowery i w trzecim dniu pobytu w celu uniezależnienia się od lokalnego transportu postanowiliśmy je wykorzystać przy dłuższej wycieczce pieszej w tzw. Skały Jetřichovickie. Wyjaśniam na czym polegało to uniezależnienie.
Oto plan zaplanowanej wycieczki pieszej zaczynającej się w miejscowości Jetřichovice a kończącej w miejscowości Velka Lipa - do przejścia 11,2 kilometrów.
Po zakończeniu tego odcinka należałoby dojechać komunikacją lokalną do pozostawionego samochodu na parkingu w Jetřichovicach, co po sezonie turystycznym jest dość kłopotliwe.
My aby tego uniknąć podjechaliśmy samochodem na parking w Velkiej Lipie, wyładowali rowery i zostawiając zaparkowany samochód zjechaliśmy rowerami do Jetřichovic (ok. 5,5 km), tam zostawiliśmy zabezpieczone rowery przy Informacji Turystycznej i ruszyli na czerwony szlak naszej wycieczki pieszej. Po przejściu całej trasy własnym samochodem dojechaliśmy do czekających rowerów w Jetřichovicach i po ich załadowaniu wróciliśmy na kwaterę w Rinarticach. Tym sprytnym sposobem mieliśmy zapewniony całodzienny transport własnym transportem z dodatkową wycieczką rowerową.
Część I wycieczka rowerowa Vysoka Lipa - Jetřichovice długości ok. 5,5 km - oto jej trasa i profil wysokościowy.
Jak z wykresu wysokości trasy rowerowej wynika najlepiej rowerem jechać od strony Vysokiej Lipy gdyż wtedy większość trasy jest z górki. Zaczynamy więc wycieczkę rowerową z bezpłatnego parkingu znajdującego się pomiędzy dwoma restauracjami "U Nas" - "U Loupežaku" - 0,0 km trasy rowerowej.
Na całym naszym odcinku rowerowym przebiega szlak rowerowy nr 21. Pierwszy odcinek jest pod sporą górkę która kończy się na rozdrożu dróg (0,82 km trasy rowerowej) przy hotelu "Lipa". W tym miejscu, naprzeciwko hotelu "Lipa" również znajduje się bezpłatny parking.
Od tego miejsca trasa szlaku rowerowego nr 21 przebiega cały czas z górki. 1,1 km trasy - w prawo odchodzi droga do dużego kempingu. My jedziemy dalej prosto podziwiając poranne, zamglone krajobrazy.
2,3 km trasy - granica pola i lasu. Zaczyna się dosyć długi zjazd z kilkoma ostrymi zakrętami.
3,3 km trasy rowerowej - kończy się szaleńczy zjazd i zaczyna się teren płaski z położoną na nim miejscowością Jetřichovice leżącą nad górskim potokiem Jetřichovická Bélá,
między Górami Łużyckimi a skalnymi wzniesieniami Czeskiej Szwajcarii. Jest to wydłużona miejscowość z bardzo charakterystyczną zabudową, której większość budynków jest zabytkami.
Miejscowość została założona pod koniec XIII, pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z końca XIV wieku i są związane z pobliskim zamkiem na skale Falkensztejn (czes.Falkenštein). Po upadku zamku miejscowość została podporządkowana grodowi Tolsztejn. W XIX wieku miejscowość leżała na terytorium rodu Kinských. Pod koniec XIX wieku
Jetřichovice zaczęły być coraz bardziej popularne jako miejsce
wypoczynku i atrakcja turystyczna, w rezultacie propagowania
turystycznych walorów regionu przez ród Kinských.
3,5 km trasy rowerowej - od drogi głównej (już w miejscowości Jetřichovice) odchodzi w prawo droga prowadząca do starego młyna. Warto na moment skręcić i obejrzeć ładny zakątek.
To jedynie ok. 200 metrów od drogi głównej i warto zobaczyć dawny młyn wodny Guntera (Günteruv mlyn) który obecnie został przekształcony w pensjonat i restaurację.
Wybudowany w dolinie strumienia Jetřichovická Bela i otoczony malowniczymi skałami pięknie prezentuje się, szczególnie jesienią. Obok starego młyna przebiega niebieski szlak rowerowy.
3,7 km trasy rowerowej - wróciliśmy do drogi głównej w Jetřichovicach i jadąc przez miejscowość oglądamy jej zabytkową zabudowę wciśniętą w górujące zbocza skalne.
5,2 km trasy rowerowej - parking, przystanek autobusowy, Informacja Turystyczna w Jetřichovicach.
Tu kończymy naszą przygodę rowerową pozostawiając rowery w stojakach przy Informacji Turystycznej, a zaczynając wędrówkę pieszą. Po jej zakończeniu na parkingu w Vysoka Lipa (tam zostawiliśmy samochód) podjedziemy nim i zabierzemy rowery.
Część II wycieczka piesza Jetrichovice
- Skała Marii (Martina skala) - Ściana Wilhelminy (Vileminina stena) -
Ruddfur kamen - zamek Saunstejn - Mała Parcicka Brama - Vysoka Lipa.
Aby nie wracać do początku tej relacji pokazuję powtórnie trasę pieszej wędrówki - do przejścia ok. 11,2 km. Będziemy wędrować przez obszar uznawany za jeden z ładniejszych w Parku Narodowym Czeska Szwajcaria (NP České Švýcarsko), znajdujący się na północ od miejscowości Jetřichovice. Tereny te należą do krainy geograficznej Łabskie Piaskowce (Labské pískovce).
Już z parkingu wyłania się nasz pierwszy cel, wysmukła piramida Skały Marii (czech. Vileminina stêna) mająca wysokość 439 m n.p.m.) - wydaje się nieprawdopodobne aby na nią wejść.
Jednak nie jest tak strasznie jak wygląda - na skałę prowadzi szlak turystyczny koloru czerwonego, a będzie on nam towarzyszył na całej trasie aż do Małej Pravcickiej Bramy (czech.Malá Pravčická brána)
0,3 km trasy - na zdjęciu dolnym, doskonale widoczna Skała Marii (czech. Vileminina stêna), zaś po prawej stronie wzniesienie Havrani skala 387 m n.p.m.
W tym miejscu znajduje się rozdroże szlaków. W prawo odchodzi żólty szlak pieszy oraz szlak rowerowy nr 3076, my idziemy na wprost szlakiem czerwonym. Na rozdrożu szlaków po prawej stronie piękna skała Poštolčí kužel.
0,53 km trasy - rozgałęzienie szlaków.Do tego miejsca wędrowaliśmy wspólnym szlakiem pieszym koloru czerwonego i zielonego. W tym miejscu szlak zielony biegnie prosto, zaś nasz szlak czerwony skręca na prawo w ścieżkę leśną. Punkt ten oznaczony jest charakterystycznym słupkiem Parku Narodowego.
Oba szlaki spotkają się znowu (na rozdrożu Pohovka) gdy szlakiem czerwonym przejdziemy ok. 4,5 km.
Gdy komuś nie odpowiada długa wycieczka 11,2 km pokazywana w tej fotorelacji, może ją skrócić powracając z rozdroża Pohovka szlakiem zielonym do Jetřichovic (2,2 km). Wtedy cała wycieczka zamknie się po przejściu 4,5 km + 2,2 km = 7,7 km. My skręcamy w prawo ma szlak czerwony. Czeka nas ok.0,77 km, żmudne podejście lasem na Skałę Marii (czech. Mariina stêna).
0,7 km trasy - na podejściu, po lewej stronie zarastający krzakami budyneczek źródła wody Eichhornungründel.
Z tablicy informacyjnej stojącej przy szlaku dowiadujemy się że jest to ujęcie wody wybudowane dla potrzeb sanatorium dla dzieci, które wybudowano w Jetřichovicach w latach 1925 - 1927. W sanatorium przebywało od 50 do 60 dzieci w turnusach czterotygodniowych. Woda była czerpana z głębokości ok. 45 metrów i dostarczana do sanatorium odległego od źródła o ok. 300 metrów. Mijamy ten niepozorny budyneczek i wchodzimy w ciekawsze formacje skalnych piaskowców - ciągle pod górę.
1,2 km trasy - odgałęzienie szlaku. Szlak czerwony biegnie dalej prosto. Kto chce wejść na punkt widokowy Marii (czech.Mariina Vyhlidka) musi skręcić w lewo na odgałęzienie szlaku czerwonego. Nie można przepuścić takiej okazji - to jedynie około 100 metrów podejścia. Czekają na nas piękne widoki, ale aby je oglądać trzeba pokonać liczne schody i drabinki.
Ostatnie 100 metrów podejścia na punkt widokowy Marii (czech.Mariina Vyhlidka) to pomosty i pionowe schody oraz drabinki pomiędzy dwoma skałami.
Punkt widokowy Marii (Mariina Vyhlidka) położony jest na wysokości 447 m n.p.m. i jest jednym z ciekawszych obiektów turystycznych Jetrichowickich skał (Jetřichovické stěny) powstałych 90 milionów lat temu, w mezozoiku.
W tym miejscu istniało morze w którym osadzały się warstwy piaskowca wzmacniane różnego rodzaju lepiszczem. Kilkadziesiąt milionów potem morze ustąpiło a skały były poddawane stopniowej erozji na skutek oddziaływania wiatru, wody.
Tu w najwyżej położonym miejscu, na szczycie skalnej turni, stoi drewniana altanka
widokowa o powierzchni znacznie większej, niż powierzchnia skały
służącej za podstawę. Domek, podtrzymywany przez stalowo-drewnianą
konstrukcję, wystaje więc poza skałę. Z altanki rozciąga się wspaniały
widok na okoliczne wzniesienia i leżącą poniżej turystyczną wieś
Jetřichowice.
Skała z drewnianą altanką na szczycie stanowiła wcześniej jeden z symboli Parku Narodowego "Czeska Szwajcaria" (czes. NP České Švýcarsko). Początkowo
skałę wykorzystywano do obserwacji terenu oraz stanowiła ona punkt
obserwacji przeciwpożarowej dla straży leśnej.
Pod koniec XIX wieku region stał się atrakcją turystyczną dzięki propagowaniu go przez władającym tymi terenami ród Kinskych. W 1856 roku księżę Fyrdynand Kinsky polecił zmienić nazwę skały Velký Ostrý na skałę imienia swojej żony tj. Skałę Marii (czech. Mariina stêna), oraz wybudować na szczycie taras z altanką. Skała z punktem widokowym i altanką została udostępniona turystom w
1856 r., kiedy ukończono budowę schodów o 240 stopniach prowadzących na
szczyt. Dzięki temu skała
stała się bardzo popularna jako atrakcja turystyczna i do dzisiaj możemy z niej oglądać piękne okoliczne widoki. Oto kilka z nich - na dolnym zdjęciu wzniesienie Havrani skala 387 m n.p.m.
Pora schodzić, jeszcze tylko zdjęcie następnego naszego celu - punkt widokowy Ściana Wilhelminy (Vilemínina stěna) oddalony o ok. 350 metrów w linii prostej, a szlakiem do pokonania jest ok. 830 metrów. Za kilkadziesiąt minut go odwiedzimy.
Wracamy do szlaku głównego czerwonego i wąską ścieżką, pośród drzew świerkowych i bukowych kontynuujemy naszą wycieczkę. Na trasie spotykamy nie tylko formy skalne ale i przyrodnicze.
Na szlaku czerwonym,w drodze na drugi punkt widokowy znajduje się ciekawa, duża naturalna skała w postaci zwisu. Jest to tzw. Tetřevna, często błędnie zwana Balzerovym obozem.
Nazwa pochodzi prawdopodobnie od niemieckiego "Toccota" i być może ma związek z myśliwymi polującymi tu na kuropatwy.
Na skalnej ścianie są rzeźbione pamiątkowe inskrypcje z czasów wojny trzydziestoletniej (1632) oraz Stowarzyszenia Rolników i leśników (1856) i ich następców (1999).W tym miejscu miejscowa ludność kryła się podczas wydarzeń wojennych. Nazwa Balcerowy obóz pochodzi z okresu kiedy to przywódca wioski ukrywał się tu przed szwedami w czasie wojny trzydziestoletniej.
2,0 km trasy - odgałęzienie szlaku czerwonego. Kto chce wejść na punkt widokowy musi skręcić w lewo i po ok. 200 metrach go osiągnie. Po obejrzeniu widoków powrót tą samą dróżką do czerwonego szlaku głównego. 2,2 km trasy - skała, kamień Wilhelminy (czech. Vilemínina stěna) gdzie znajduje się punkt widokowy.
Kiedyś w tym miejscu również istniała altanka, obecnie jest jedynie mały tarasik ogrodzony drewnianymi poręczami.
Punkt widokowy Wilhelminy (czech. Vilemínina vyhlídka) znajduje się na wysokości 422 m n.p.m. i upamiętnia kolejną księżniczkę z rodu Kinskych.
W tym miejscu wiadomo kto jest patronem skały i punktu widokowego - uwidacznia to znajduje się na drzewie mała tabliczka z podobizną księżniczki.
Jak widać na górnym zdjęciu, przed 90 mln lat na skutek procesów erozyjnych utworzyły się liczne skalne formy które podziwiamy w postaci słupów, wież, ścian poprzecinanych jarami, wąwozami i wąskimi korytarzami.
Dzisiaj okolice miejscowości Jetřichovice uchodzą za najbardziej atrakcyjną część turystyczną Czeskiej Szwajcarii.
Z punktu widokowego Wilhelminy wspaniały widok na skałę Marii, z altanką w której niedawno odpoczywaliśmy. W przeciwnym kierunku doskonały widok na wzgórze Růžovský vrch.
W przeciwnym kierunku doskonały widok na wzgórze Różowa Góra (czech. Růžovský vrch) wnoszące się na wysokość 619 m n.p.m. a zarazem będące najwyższym szczytem Parku Narodowego Czeskiej Szwajcarii (NP České Švýcarsko). Ten bazaltowy stożek jest pochodzenia wulkanicznego a z racji swojego kształtu nadano mu przydomek Fujiyama.
Ten przydomek wydaje się bardzo trafiony - my trafiliśmy na pochmurną pogodę i góra
wydawała się jakby wulkan dymił. Odległość Różowej Góry od punktu
widokowego Wilhelminy w linii prostej wynosi 6 km.
Schodzimy do czerwonego szlaku głównego i ruszamy do następnego celu jakim jest punkt widokowy Rudolfův kámen (szlakiem to ok. 1,4 km) - na dalszą fotorelację zapraszam do części II - >Jetrichowickie Skały część II.
Kiedyś w tym miejscu również istniała altanka, obecnie jest jedynie mały tarasik ogrodzony drewnianymi poręczami.
