Zapraszam na ciąg dalszy spaceru po Hydrze.  Warto jest pochodzić po krętych uliczkach na stokach wzgórz gdyż nie ma tu wielu turystów , jest wiele zaułków wartych uwagi, idąc nie wiadomo nigdy gdzie się dojdzie – najczęściej na czyjąś posesję. Trudno wyczuć gdzie kończy się ogólnodostępna uliczka a gdzie schody doprowadzają do prywatnego domu.

 

Miasteczko może zachwycić, szczególnie chodząc po skalistych zboczach amfiteatralnej zatoki gdzie rozmieszczone są kamienne rezydencje dawnych admirałów. Białe i pastelowe domy, czerwone dachówki, a wszystko pomiędzy sosnami, opuncjami, kwiatami, ziołami.

Szczególnie pięknie kontrastuje z białymi ścianami bugenwilla rosnąca w postaci pnączy, krzewów lub drzewek. Zaczepia się do muru cierniami ukrytymi w kątach liści, dzięki temu oplata mury domów i płoty, tworząc efektowne żywopłoty, oraz ogrodowe altany i pergole.

Ciekawostką może być fakt, że bugenwilla ma bardzo niepozorne kwiaty a ozdobą są jej duże kolorowe liście najczęściej w kolorze różu zwane przez fachowców przykwiatkami.

Kończy się czas przeznaczony na zwiedzanie, więc pora wracać do portu a chodząc romantycznymi uliczkami czas upłynął bardzo szybko.

W porcie wielu turystów, tu w wąskich uliczkach można ich policzyć na palcach. Co jakiś czas spotykałem jedynie ośle transporty, nielicznych miejscowych i liczne skupiska kotów.

 

   

W mieście koty cieszą się dużą tolerancją, leniuchują przed domami a większe skupiska można spotkać w tzw. azylach kocich., czyli miejscach publicznych gdzie są codziennie dożywiane.

 

 

Chodząc po wyspie przestajemy się dziwić dlaczego stała się inspiracją dla poetów, pisarzy, malarzy i filmowców z całego świata.

 

Nie jest więc przypadkiem, że od 1936 roku istnieje w miasteczku wydział Akademii Sztuki. Pisarze, poeci i malarze, tacy jak Henry Miller, Pablo Picasso i Leonard Cohen odwiedzili wyspę.

 

 

    

Malownicze plenery miasteczka i okolic często wykorzystywane są przez filmowców, a jednym z najbardziej znanych filmów realizowanych na Hydrze jest „Chłopiec na delfinie” Fakt ten upamiętnia pomnik „Mały chłopiec na delfinie” ustawiony przy drodze nabrzeżnej prowadzącej z portu do zachodniej części wyspy (przy wiatraku).

Na koniec fotorelacji z wyspy Hydra dwa zdjęcia symbolu tej wyspy.

Mając chwilę czasu przed wejściem na pokład statku można sobie pozwolić na krótki odpoczynek w cieniu kawiarnianych markiz popijając kawę lub sącząc słynne w Grecji anyżowe ouzo.

 

I tak oto kończymy wizytę na jednej z piękniejszych wysp greckich. Wsiadamy na statek i płyniemy na wyspę Spetses oddaloną od Hydry o ok. 32 km.

Pozostawiamy za nami wyspę Hydrę i wypatrujemy przed nami wyspę Spetses – czy będzie tak ciekawa jak Hydra? Wkrótce się okaże.

Spetses jet grecką wyspą o długiej historii i tradycji żeglarskich, należącą tak samo jak Hydra do archipelagu Wysp Sarońskich. Największym miastem wyspy jest Spetses które zamieszkuje ok. 3800 mieszkańców.

 

W innych miejscowościach wyspy takich jak Moni Ajion, Ligoneri, Ajii Anariri i Kuzunos mieszka zaledwie ok. 100 mieszkańców. Można więc przyjąć, że całą wyspę zamieszkuje ok. 3900 mieszkańców.

Cała wyspa Spetses ma jedynie 25,5 km2 powierzchni i otacza ją dookoła droga poprowadzona po obwodzie wyspy – można powiedzieć blisko jej brzegów.

W odróżnieniu od wyspy Hydra której główna miejscowość jest skupiona wokół jednej małej zatoki tutaj główna miejscowość Spetses Town jest rozciągnięta na długości ok. 4 km wzdłuż północnego brzegu.

Zbliżając się do wyspy, z pokładu statku widać na tle zielonych sosnowych wzgórz charakterystyczne białe domy z czerwonymi dachówkami.

 

Wpływając do małego portu Dapia będącego zarazem głównym portem wyspy po prawej burcie widać największy budynek osady Grand Hotel Posejdon, zaś po lewej burcie przystań portową i nabrzeże ciągnące się w kierunku starego portu.

 

Port Dapia jest centrum turystycznym wyspy – tu dobijają promy i statki z z Peloponezu, tu turyści mogą wypożyczyć samochód, skuter, rower by ruszyć w głąb wyspy.

 

Przy przystani znajduje się również postój taksówek wodnych którymi można dostać się na pobliskie plaże czy do miejscowości położonych na obwodzie wyspy. Taksówki wodne dowożą i odwożą turystów do pobliskich miejscowości na Półwyspie Peloponez takich jak Kosta, Agios Emilianos, Porto Heli oddalonych od portu Dapia o  3 – 4 km w linii prostej.

 

 

 

Na Spetses ruch samochodowy jest bardzo ograniczony i odbywa się jedynie po wydaniu specjalnego zezwolenia przez władze wyspy. Mieszkańcy wyspy poruszają się przeważnie przy pomocy skuterów i rowerów, które na wyspie są bardzo popularne.

 

Bezpośrednio przy przystani portowej znajduje się postój tych pojazdów odjeżdżających w kierunku starego portu (Palio Limani) oraz przy Hotelu Posejdon odjeżdżających w kierunku zachodnich plaż wyspy.

 

Dorożki nie narzekają na brak klientów, gdyż turyści licznie przyjeżdżają statkami i promami od strony lądu stałego.

Aby było łatwiej zorientować się w topografii miasteczka załączam planik z naniesioną lokalizacją ważniejszych obiektów wartych odwiedzenia.

Bezpośrednio przy porcie, po jego zachodniej stronie jest kilka takich obiektów – między innymi Muzeum Baubolina Laskarina ( Spetses Museum Bouboulina Laskarina), Grand Hotel oraz statua Barboulina przed hotelem.

 

Laskarina Bubulina była bohaterką walk o wyzwolenie Grecji spod 400 letniej niewoli tureckiej – jej pomnik stoi na nabrzeżu przed Grand Hotelem.

Muzeum znajduje się ok. 150 metrów, w uliczce za hotelem. Zostało założone w 1991 roku przez Philipa Demertzisa-Bouboulisa, potomka czwartego pokolenia Boubouliny, w jego staraniach o uratowanie rezydencji przed upadkiem. 

Budynek Muzeum to trzystu letnia rezydencja składająca się z parteru i dwóch pięter gdzie muzeum zajmuje pierwsze piętro wejście po schodach z dziedzińca.

 

W czasie oprowadzania można zobaczyć cztery duże pokoje tj. Wielką Salę, salę przyjęć, jadalnię i pomieszczenie z kominkiem.

 

Zgromadzono w nich cenne przedmioty takie jak broń, meble, portrety bohaterki, obrazy Petera Von Hessa, przedstawiającą Bouboulinę w czasie oblężenia Nafplio, osobiste przedmioty, porcelanę, przedmioty codziennego użytku.

 

Muzeum jest czynne w miesiącach letnich tj. od 28 marca do 28 października w godzinach 8.30 do 14.00. Czynne codziennie za wyjątkiem poniedziałków. Wstęp: bilet normalny 6 euro, ulgowy 4 euro - w całości idzie na utrzymanie Muzeum. Po muzeum oprowadza przewodnik – czas zwiedzania 40 minut.

Powrót do strony głównej:  STRONA GŁÓWNA