My po dzień wcześniej
odbytej długiej i męczącej wycieczce skorzystaliśmy z wjazdu
kolejką linową na Ciampedie.
Dalszą trasę do schroniska Vajolet pokazuje planik z zaznaczonym szlakiem turystycznym i orientacyjnym kilometrażem.
0,0 km trasy – górna
stacja kolejki linowej na Ciampedie. Samo Ciampedie położone nad
Vigo di Fassa to płaskie wzgórze oznaczające w języku Ladin
„Pole Boga' - bardzo dogodne do rozpoczęcia wędrówki do
schroniska Vajolet (5,0 km 2,08 godz.) oraz do schroniska Malga Vael
(2,8 km 1,08 godz.) i Roda di Vael (4,1 km 1,57 godz.).
Na Ciapedie znajdują
się dwa schroniska-pensjonaty: Rifugio Ciampedie w bezpośrednim
sąsiedztwie górnych stacji kolejek z Vigo di Fassa i Rifugio Baita Checco,
oraz usytuowane dalej o ok. 200 metrów Rifugio Nergritella.
0,09 km trasy –
schronisko Ciampedie wybudowane na wysokości 2000 m n.p.m.,
prowadzone przez rodzinę Pederiva. Otwarte od 4 czerwca do 2
października.
Po prawej stronie
górnej stacji znajdziemy restaurację Bellavista oraz co
najważniejsze dla rodzin z dziećmi duży plac zabaw tzw. "Baby
Park", gdzie dzieci mogą się dobrze bawić pod opieką
doświadczonego personelu, dowiedzieć się więcej o roślinach,
zwierzętach i legendach tego terenu.
Uwieńczeniem pobytu
na płaskowyżu Ciampedie są wspaniałe widoki wyrastających z lasu modrzewiowego i jodłowego szczytów
Dolomitów czego przykładem są niżej zamieszczone zdjęcia.
Można dojrzeć całe grupy górskie Catinacicio, Roda di Vael, Marmoladę a w oddali grupę Sella i Pardoi.
Wspaniale prezentuje się całe pasmo za schroniskiem Campedie z
wyróżniającym się szczytem Larsec (2735 m n.p.m.) Większość
grupy już tu chciałaby pozostać dłużej – trzeba iść dalej
przecież to dopiero początek dzisiejszej wycieczki.
Zaś na północnym-wschodzie na horyzoncie widać dużą grupę górską Sella wygladającą jak średniowieczna twierdza z najwyższym w tej grupie szczytem przekraczającym 3000 metrów tj. Piz Boe 3152 m np.m. Od miejsca robienia zdjęcia na Ciampedie w linii prostej jest ok. 15 km.
0,296 km trasy –
schronisko Negritella na wysokości 1980 m n.p.m., przy szlaku 540 –
czynne od 20 czerwca do 20 września. Posiada 35 miejsc noclegowych.
0,33 km trasy –
rozwidlenie szlaków. My idziemy na prawo na szlak nr 540 prowadzący na polanę Gardeccia – w lewo odchodzi szlak nr 545 w
kierunku wspomnianego wcześniej schroniska Roda di Vael oraz przełęczy Zigolade.
Na tym rozgałęzieniu nasza grupa rozdziela się, część idzie na prawo przez polanę Gardeccia i dalej do schroniska Vajolet, część wybiera wariant trudniejszy dotarcia do schroniska Vajolet przez przełęcz Passo delle Zigolade (szlak z widoczną na zdjęciu bramką). Ja osobiście z racji wieku wybieram wariant łatwiejszy przez polanę Gardeccia.
Początek mojego szlaku to droga biegnąca lekko w dół - po ok. 70 metrach odchodzi w lewo doga do restauracji Baita Martin oznaczona prywatnym drogowskazem. Naprzeciwko stok narciarski, a brak drzew w tym miejscu otwiera widok na zbocza Larsec.
W prześwicie stoku narciarskiego doskonale widać pasmo Lorsec, przełęcz Passo delle Scalete a w głębi częściowo grupę Sassolungo i Sella. Pięknie wygląda przełęcz Passo delle Scalette (2348 m n.p.m.) łącząca widoczną na zdjęciu dolinę Val de Vajolet z doliną Val Valon po drugiej stronie gór.
Przełęcz zamyka od wschodu (na lewo) Gran Cront, grupą Papieża (2778 m n.p.m.), zaś od zachodu (na prawo) Spis dela Roe de Ciampie (2657 m n.p.m.). Przez przełęcz przebiega szlak nr 563 biegnący od schroniska Gardeccia do schroniska Antermoia.
0,69 km trasy - szlak 540 krzyżuje się z wyciągiem narciarskim, zaś na 0,78 km trasy z wąśką nartostradą. Na tym odcinku widoki zasłonięte przez las. Jedynie od czasu do czasu pomiędzy drzewami widać dolinę Vajolet.
Szlak 540 prowadzi wygodną leśną
ścieżką, bez większych przewyższeń i nadaje się nawet na spacer z małymi dziećmi, nawet w wózkach. Dopiero w końcówce przed schroniskiem Vajolet jest ostro pod górkę.
1,4 km trasy - szlak krzyżuje się z szeroką nartostradą Pista Cigolade. Dobre miejsce na zrobienie kilku zdjęć doliny i otaczających ją gór.
Patrząc w dolinę Vajolet w kierunku opadającego stoku widać od lewej Larsec, w głębi Sassolungo, zaś po prawej grupa Sella (zdjęcie dolne).
Szlak nr 540 biegnie dalej prawie poziomo przez las. Na brzegach ścieżki szlakowej spotkać można kwitnące rododendrony (różaneczniki) i inne ciekawe rośliny.
Co jakiś czas w prześwicie drzew można dojrzeć charakterystyczne szczyty wież Vajolet widoczne od południowo-wschodniej strony - między innymi Catinaccio (2981 m n.p.m.) czy Wieże Tori del Vajolet (2821 m n.p.m.).
Napotkanie przy ścieżce szlakowej małej kapliczki zwiastuje że zbliżamy się do pięknej hali Gardeccia leżącej w środkowym piętrze doliny Val di Vajolet.
2,7 km trasy – do
naszego szlaku nr 540 dochodzi z lewej strony szlak nr 550 z przełęczy Forcella di Davoi - tam wędruje druga część naszej wycieczki. W rozwidleniu dróg małe jeziorko oraz schronisko
Catinaccio leżące na wysokości 1946 m n.p.m.
My dalej prosto - mijamy po prawej stronie restaurację Baita Enrosadira i przez mały mostek wchodzimy na odkrytą halę Gardeccia.
3,0 km trasy – z
prawej strony do naszego szlaku dochodzi droga z miejscowości Pera
di Fassa. (6,5 km 1,5 godz.) Droga jest zamknięta dla ruchu
samochodowego – w miesiącach letnich jeździ na tym odcinku co pół
godziny turystyczny miniautobus. Do schronisk na hali Gardeccia mogą dojechać
jedynie turyści w nim zakwaterowani na dłużej po uzyskaniu
specjalnego zezwolenia.
Mijamy tą drogę i po
kilkudziesięciu metrach jesteśmy przy następnych dwóch
schroniskach na Hali Gardeccia – Rifugio Gardeccia i Rifugio Stella
Alpina.
Przy schronisku Gardeccia znajduje się ujęcie wody źródlanej - warto uzupełnić zapas na dalszą wędrówkę. Tu właśnie robimy krótki postój na posiłek.
Hala Gardeccia leży na wysokości 1950 m n.p.m. w
środkowej części Doliny Vajolet i uchodzi za jedną z ładniejszych
hal w Dolomitach z ładnymi widokami na okoliczne szczyty i iglice. W kierunku południowo-wschodnim doskonale widać szczyty Mugoni oraz przełęcz Passo dellte Zigolade położoną na wysokości 2550 m n.p.m. -
Idziemy dalej - od
schroniska Gardeccia z wysokości 1950 m n.p.m. czeka nas ponad 1 godzinny spacer tym razem szlakiem nr 546 poprowadzonym dosyć szeroką drogą gruntową do schroniska Vajolet położonego na wysokości 2243 m n.p.m. Nie ma żadnych trudności technicznych za wyjątkiem ostrzejszego podejścia w końcowej fazie. Na odcinku ok. 2,0 km dzielących te schroniska trzeba pokonać przewyższenie ok. 294 metry - obrazuje to niżej pokazany profil wysokości.
Pozostawiamy halę Gardeccia za sobą i cały czas, małymi zakosami zdobywamy wysokość. Początkowo droga prowadzi przez rzadki las, a następnie przez otwarty teren pomiędzy wielkimi głazami.
3,4 km trasy - doskonały punkt widokowy szczyty Mugoni oraz przełęcz Passo dellte Zigolade.
Po wyjściu z lasu droga szlakowa przebiega wzdłuż wysychającego w okresie letnim potoku Ruf de Soal, a krajobraz zmienia się na bardziej księżycowy. Wyschnięte koryto strumienia, ogromne białe piargi spływające ze zboczy Larsec i masywne ściany Catinaccio di Antermola zamykające dolinę robią wrażenie.
Ukazuje się skalny cypel na którym zlokalizowany jest cel naszej wycieczki - schronisko Vajolet. Aby się do niego dostać trzaba obejść skalny cypel z lewej strony.
To jeszcze kawałek drogi z największym na tej wycieczce przewyższeniem, a prowadzi do celu szeroka droga z kilkoma zakosami. Od pierwszego zakosu ok. 600 metrów i przewyższenie ok. 130 metrów.
4,6 km trasy - z lewej strony dochodzi szlak nr 541 z przełęczy Passo delle Zigolade, którym to szlakiem zejdzie druga część naszej grupy. Na zdjęciu dolnym widać trawersującą zbocze ścieżkę szlaku 541.
5,0 km trasy - schronisko Vajolet. Na wysokości 2243 m n.p.m. stoi duże murowane schronisko Vajolet ze 130 miejscami noclegowymi.
Zaś ok. 60 metrów od niego, na skraju skalnego cypla przycupnęło nowe prywatne schronisko Preuss z 8 miejscami noclegowymi i dużą jadalnią.
Jest to niewielka górska chata
położona w Dolomitach w grupie górskiej Rosengarten (Catinaccio) w gminie Vigo
di Fassa na wysokości 2243 m n.p.m.
Pierwszy domek został tu
wybudowany w latach dwudziestych ubiegłego wieku z inicjatywy
słynnego przywódcy i wspinacza Tity Piaza, a jego nazwa pochodzi od
austriackiego wspinacza Paula Preussa.
Schronisko znajduje się w obszarze zwanym "Porte Neigre", pod Torri del Vajolet na skalistym cyplu z panoramą w dolinę Vajolet.
Schronisko Preuss czynne od połowy czerwca do końca września.
Zarówno schronisko Vajolet jak i schronisko Preuss stanowią z racji wygodnego dostępu kolejką linową na Ciampedie, łatwego i widokowego szlaku przez halę Gardeccia bardzo często i licznie odwiedzane przez turystów - nawet tych małą kondycją fizyczną. Przejście w obie strony ok. 10 kilometrów jest możliwe dla każdego a drobne kłopoty podejścia na cypel w końcowej fazie (ok. 0,5 - 0,6 km) wynagradzają widoki w dolinę i okoliczne szczyty.
W kierunku północnym możliwość dalszego wędrowania na trasach dla bardziej zaawansowanych. Za schroniskiem Vajolet w lewo biegnie szlak do zawieszonej doliny ze schroniskiem Re Alberto w kotle Gartl. Natomiast szlak na wprost wprowadza na przełęcze Passo Princie oraz Passo Antermora z możliwością dalszego wspinania ferratami na okoliczne szczyty.
Na zdjęciu dolnym Catinaccio Antermoia 3002 m n.p.m. - prowadzi na jego grań ferrata między innymi widoczną ośnieżoną półką. Widok od zachodniej strony.
Chwila
odpoczynku, mały posiłek i pora wraca tą samą trasą co przyszliśmy. Kto chce może powrócić szlakiem nr 541 przez przełęcz Passo delle Zigolade.
Na zdjęciu dolnym widoczna ścieżka szlakowa odchodząca ok. 400 metrów od schroniska Vajolet w kierunku przełęczy.
Powrót tą trasą ma ok. 7 km długości a czas na jej pokonanie to ok. 2 godziny. Dla chętnych pokazuję plan trasy i profil wysokości.
W chwili wolnej postaram się pokazać fotorelację z tej trasy którą przeszła córka idąc wariantem trudniejszym do schroniska Vajolet.
https://cs.wikipedia.org/wiki/Rosengarten
http://www.rifugiorealberto.com/en/
https://cs.wikipedia.org/wiki/Rifugio_Ciampedie
https://cs.wikipedia.org/wiki/Vajoleth%C3%BCtte
https://cs.wikipedia.org/wiki/Rifugio_Gardeccia
www.rifugiovajolet.com
www.catinacciodolomiti.it