My również wybraliśmy wariant wjazdu kolejką
– w okresie letnim czynna od 10 maja do 29 października w godzinach od 9.00
do 17.00
Oczywiście czynna w okresie zimowym - tylko w innych godzinach.
Bilet w obie strony: normalny - 19,50 euro, ulgowy - 11,00 euro, grupowy min.20 osób - 16,60 euro.
Bilet w jedną stronę w górę: normalny - 12,00 euro, ulgowy - 7,00 euro, grupowy min. 20 osób - 10,20 euro
Bilet w jedną stronę w dół: normalny - 9,00 euro, ulgowy - 5,50 euro, grupowy min. 20 osób - 7,70 euro
Kolejka została zbudowana w 1962 roku, ma ok.
1,3 km długości, zabiera 65 osób i pokonuje trasę w ok. 4 minuty.
Była to jedna z pierwszych kolejek tego typu w Dolomitach –
została unowocześniona w latach 1994-1995.
W czasie wjazdu po prawej stronie widać szlak
pieszy długodystansowy Alta Via delle Dolomiti 2 i tą samą trasą
przebiegający szlak nr 627 wspinający się zakosami na przełączkę
Forcella Pordoi.
Ja osobiście byłem bardzo zadowolony, że
minęła mnie wątpliwa w tym wieku wspinaczka po piaszczystych piargach i stromym źlebem.
W czasie jazdy można zaobserwować
charakterystyczne dla szczytów w Dolomitach cechy tj. od strony
doliny zbocza tworzą strome urwiska, zaś od strony płaskowyżu łagodne
stoki porośnięte trawą.
Doskonale to widać w ostatniej fazie wjazdu
kolejką oraz z tarasu po wyjściu z kolejki. Ogromne wrażenie robi
widok potężnego, obłego szczytu Piz Boe, który jest naszym
celem głównym oraz widok tarasowatego urwiska opadającego w dolinę
w formie przypominającej amfiteatr.
Po wjechaniu wszyscy rzucają się na panoramiczny taras i
podziwiając fotografują wspaniałe widoki. W kierunku zachodnim widoczne są Alpe di Siusi oraz Catinacicio, na południu dolina Val di Fassa i grupa Marmolada z najwyższym szczytem Dolomitów - Punta Penia (3343 m n.p.m.).
W kierunku północno-zachodnim najmniejsza grupa górska Dolomitów - Sassolungo z najwyższym w tej grupie szczytem Sassolungo (3181 m n.p.m.).
W kierunku wschodnim grupa Sella i jej najwyższy szczyt - Piz Boe (3152 m n.p.m.) blokujący widoczność na inne grupy górskie - Cristallo, Sorapiss i Tofane.
Dzień wcześniej odwiedziliśmy najmniejszą grupę Dolomitów - Sassolungo, dzisiaj powędrujemy
największą grupą jaką jest Sella. Dla porównania tych grup
załączam mapkę z zaznaczonymi grupami i zaznaczonym szlakiem
dzisiejszej wycieczki.
Jak widać całą grupę Sella otacza droga
górska poprowadzona przez cztery główne przełęcze rozmieszczone
zgodnie ze stronami świata:
-
od wschodu Przełęcz Campolongo 1875 m
n.p.m.
-
od zachodu przełęcz Sella 2240 m.n.p.m.
-
od północy przełęcz Gardena 2121 m
n.p.m.
-
od południa przełęcz Pordoi 2950 m n.p.m.
Po opanowaniu pierwszego wrażenia na płaskowyżu pora ruszać
na właściwy spacer by poznać dalsze uroki tej grupy górskiej. Dla
lepszej orientacji poniżej dokładniejsza mapka trasy pieszej
wycieczki z podaniem obiektów, orientacyjnego kilometrażu i profilu wysokości.
0,0 km trasy – Górna stacja kolejki na
szczycie Sasso Pordoi. Ruszamy ścieżką szlakową nr 627A w
kierunku północno-wschodnim.
Pomimo, że jest koniec czerwca to na wysokości 2800 - 2900 m n.p.m. znajduje się sporo śniegu co spowodowało że nasze pierwotne plany przejścia przez szczyt Piz Boe, schronisko Boe, schronisko Franco Carazza do przełęczy Gardena nie bylo w tym dniu do zrealizowania.
Na miejscu zapadła decyzja wejścia jedynie na Piz Boe i zejścia do schroniska Boe oraz powrót do kolejki i zjazd na przełęcz Pordoi.
Trasę szlaku wyznaczają stożki i piramidy z ułożonych kamieni, a główny cel wycieczki Piz Boe złowrogo wyrasta z płaskowyżu na wysokość 3152 m n.p.m. i wydaje się nie do wejścia dla zwykłego turysty.
Całe wnętrze grupy Sella zajmuje płaskowyż stworzony przez naturę, a widoki z niego są naprawdę bajkowe - oto kilka z nich uchwycone obiektywem w pobliżu górnej stacji kolejki na Sas de Pordoi.
A wszystkie te zdjęcia zrobione na odcinku pierwszych 300 metrów od górnej stacji kolejki. Ścieżka prowadzi płaskowyżem lekko w dół, by po ok. 380-400 metrach gwałtownie zmienić kierunek na
południowy i dosyć stromo opaść na przełączkę
Farcella Pordoi.
Jest dużo śniegu, więc niektórym zejście po miękkim śniegu sprawia sporo kłopotów.
0,61 km trasy – Przełączka i schronisko
Forcella Pordoi (2848 m n.p.m.). Stoi tu prywatne schronisko Forcella Pordoi z sześcioma miejscami noclegowymi pełniące głównie rolę bufetu - jak widać na zdjęciu dolnym, nie tylko dla turystów.
Stromym źlebem od strony dolnej stacji kolejki dochodzi potrójnie
oznaczony szlak tj.: nr 2 tzw. Alta Via delle Dolomiti, TMV tzw.
szlak marzeń Monachium-Wenecja oraz szlak nr 627.
Kto nie wjeżdża
kolejką właśnie w tym miejscu przychodzi źlebem z dołu - po ok. 2
godzinach marszu.
Chwila odpoczynku przy schronisku i kto idzie dalej rusza zaśnieżonym szlakiem nr 2 (627) w kierunku Piz Boe. Następny charakterystyczny punkt za ok. 500 metrów - rozwidlenie szlaków.
Zaraz za schroniskiem trawers ścieżki prowadzi na wschód, a po lewej stronie ładnie widać kocioł małej dolinki Vallon del Foss będącej odgałęzieniem dużej doliny Val Lasties.
1,1 km trasy – rozwidlenie szlaku. W lewo
odchodzi nasz dotychczasowy szlak nr 2 (627), natomiast w prawo
zaczyna się szlak nr 638 lub jak kto woli Via ferrata del Piz Boe.
Oba te szlaki tj. 627 i 638 prowadzą w to samo miejsce tj. do
schroniska Boe. Z tym, że szlak 638 (ferrata) przebiega przez
szczyt Piz Boe - szlak jest dłuższy i trudniejszy.
Idący na Piz Boe skręcają w prawo. Pomimo, że na mapie ścieżka jest
oznaczona jako ferrata podejście na szczyt od strony przełączki
Forcellla Pordoi jest uważane za najłatwiejsze.
Przy normalnych warunkach nie sprawiające
trudności nawet zwykłym turystom – stąd zawsze dość duża ilość
wchodzących.
Ścieżka małymi zakosami pnie się cały czas do góry –
trawersujemy rozległe zbocze znajdującego się po prawej stronie
szczytu Punta di Soel (2945 m n.p.m.). Gdy staje się bardziej stromo trasa częściowo zabezpieczona stalowymi linami.
2,6 km trasy – szczyt Piz Boe 3152 m n.p.m. Po
małych trudnościach można chwilę odpocząć przy małej chacie górskiej Capana Fassa – 10 miejsc noclegowych, czynne od
czerwca do września.
Szczyt Piz Boe jest najwyższym szczytem grupy
Sella który od strony południowej, którą rano jechaliśmy robił
na nas wrażenie nie do wejścia. Jednak od strony
płaskowyżu nie jest tak trudno. Na szczyt istnieje jeszcze kilka innych dróg wejścia, a dla bardzo ambitnych zalecana jest Cesare Piazzetta Via Ferrata zbudowana w 1982 roku która jest jednym z najtrudniejszych szlaków ferratowych poprowadzonym poprzez pionowe urwiska z mostem łańcuchowym włącznie.
Z uwagi na swoją wysokość
ze szczytu Piz Boe wspaniałe panoramiczne widoki we wszystkie strony. Oto kilka zdjęć.
Odpoczynek i małe co nieco kończy sielankę –
schodzimy ścieżką szlakową nr 638 północnym stokiem - tym
razem jest cały czas z górki – można powiedzieć że nawet bardzo z górki.
W dolnej części zejścia z Piz Boe, przed wyjściem na płaskowyż znajdują się małe skałki w których zastosowano udogodnienia w formie drewnianych schodów i stalowych lin.
3,4 km trasy - dochodzimy do szlaku nr 2 (627)
który opuściliśmy na km 1,1 przed wejściem na Piz Boe i nim kontynuujemy
dalszą wycieczkę w kierunku schroniska Rifugio Boe. Po 200 metrach
schronisko.
3,6 km trasy – schronisko Boe 2873 m n.p.m.
Schronisko otwarte od 20 czerwca do 20 września dysponuje 67
miejscami noclegowymi. Cena za nocleg 26 euro – wymagany własny
śpiwór.
Schronisko Boe zbudowane w 1894 roku znajduje się
w centrum grupy Sella, na szerokim płaskowyżu o iście księżycowym
wyglądzie. Pierwotnie zwane było jako Bamberg Hut al Boe.
W czasie
pierwszej wojny światowej zostało zniszczone – odbudowane, od 1924
roku funkcjonuje pod nazwą Rifugio Boe i jest jednym z najwyżej
położonych schronisk w Dolomitach.
Jest najczęściej
odwiedzanym przez turystów z uwagi że można się do niego dostać
z wielu lokalizacji:
-
od
Passo Sella (2249 m n.p.m ) - przez Pößnecker via
ferrata ( D
) 4½-5 godzin
-
z
Sass Pordoi (górska stacja kolejki linowej,- 2950m n.p.m.) - 1
godz. szlakiem Alta Via Dolomiti nr 2.
Ze schroniska Boe wracamy szlakiem nr 627 w kierunku schroniska Forcella Pordoi, czyli do miejsca w którym już byliśmy na km 0,61 naszej wycieczki.
5,5 km trasy - rozgałęzienie szlaków. W tym miejscu w lewo odchodzi szlak nr 638 który na km 1,1 trasy wprowadzał na szczyt Piz Boe. Od tego miejsca znanym nam już szlakiem nr 627 idziemy do schroniska Forcella Pordoi i dalej do górnej stacji kolejki na Sass Pordoi.
6,0 km trasy - Schronisko Forcella Pordoi na wysokości 2848 m n.p.m. - jeszcze tylko małe podejście do górnej stacji kolejki linowej.
6,6 km trasy - górna stacja kolejki linowej na Sass Pordoi. Pozostaje zjazd na przełęcz Pordoi i przejazd do hotelu na obiadokolację i odpoczynek.
Wejście na szczyt Piz Boe - zdjęcia kolegi Krzyśka.
https://de.wikipedia.org/wiki/Pisciad%C3%B9h%C3%BCtte
https://pl.wikipedia.org/wiki/Prze%C5%82%C4%99cz_Pordoi
https://www.valgardena-groeden.com/en/highlights/the-dolomites/sella-group/piz-boe/
https://cs.wikipedia.org/wiki/Sass_Pordoi
