Na zdjęciu dolnym zbliżenie na Punta Fanis Sud (Sudliche Fanisspitze 2980 m n.p.m.) z naniesioną trasą trudnej ferraty Cesto Tomaselli pierwszy raz wytyczoną w 1969 roku.
Peitlerlpfel (3058), w chmurach:Piz Cunturines (3006) i Piz Taibun (2919), Piza di Lech (2642), Cima Scotoni (2851),
Peitlerlpfel (3058), w chmurach: Piz Cunturines (3006) i Piz Taibun (2919),
Przy następnym progu skalnym coraz lepsza widoczność i coraz mniej śniegu. W kierunku zachodnim odsłania się widok w dolinę Val Valun de Lagacio, a na horyzoncie ukazują się trzy charakterystyczne grupy górskie: Sella, Puez oraz Odle.
w chmurach:Piz Cunturines (3006) i Piz Taibun (2919), Piza di Lech (2642), Cima Scotoni (2851),
Na dolnym zdjęciu na drugim planie (od lewej) widać grupę górską Sella ze szczytem Piz Boe (3152 m n.p.m.), grupę górską Puez ze szczytem Ciampac (2672 m n.p.m.) oraz grupę Odle ze szczytami Rigais (3025 m n.p.m.) i Furchetta (3030 m n.p.m.)
4,2 km trasy – skrzyżowanie szlaków przed jeziorkiem Lago di
Lagazuoi. Od szlaku nr 20 na wprost odchodzi szlak 20B pokrywający się ze szlakiem długodystansowym Alta via nr
1 delle Dolomiti. Wędrując nim przez
przełęcz Forcela di Lech
w kierunku jego początku tj. dojś można do jeziora Lago di Braies (ale to ok. 27 km czyli dwudniowa wycieczka.)
4,4 km trasy – ok. 200 metrów od przy szlaku nr 20B jeziorko Lago di
Lagazuoi położone na wysokości 2181 m n.p.m. u stóp szczytu Cima
Scotoni (2874
m n.p.m.) i szczytu Piza di Lech
(2654 m n.p.m.). Przez Cima
Scotoni przebiega trudna
ferrata Alta Via Vanis Luigi Veronesi.
Od skrzyżowania szlaków skręcam w lewo i ostro w dól schodzę w dolinę Val Valun de Lagacio do schroniska Scotoni. Ścieżka szlakowa nr 20 schodzi zakosami i jest dosyć zniszczona.
5,0 km trasy - ok. 100
metrów przed schroniskiem do którego idziemy, przy szlaku nr 20 stoi tzw.
Kapliczka Lagazuoi upamiętniająca żołnierzy włoskich
i austriackich poległych w czasach Wielkiej Wojny oraz
zabitych przez lawiny.
5,2 km trasy -
schronisko Rifugio
Scotoni (niem.Scotonihutte, lad.Ütia Scotoni) położone
na wysokości 2040 m n.p.m. Dobra miejsce na mały odpoczynek.
Chata
została zbudowana w 1967 roku i jest położone na niedużym
pastwisku na południowym skraju parku przyrody Fanes-Sennes-Braies,
w bezpośrednim sąsiedztwie stoków szczytu Piza
di Lech
(2654 m n.p.m.).
Ok 60 metrów za schroniskiem
rozgałęzienie szlaków – nasz dotychczasowy szlak nr 20 biegnie
prosto na parking przy restauracji Capana Alpina (ok.
2 km – 30 minut), ja natomias skręcam ostro w lewo (na południe)
i szlakiem pieszym nr 18A zaczynam ostatnie większe podejście pod
górkę.
To około godzina spaceru w kierunku przełęczy Forcela
de Salares w czasie którego trzeba przejść ok. 1,5 km z
przewyższeniem ok . 300 metrów.
Na zdjęciu górnym zrobionym ze ścieżki szlakowej nr 20 w okolicy Jeziorka Lago di
Lagazuoi po lewej widoczne zbocze Col.Bocia (2405 m n.p.m.). Widać również wariant podejścia od schroniska Skotoni na Przełęcz Salares - podchodzimy albo trasą nartostrady (łagodniej) lub ścieżką szlakową 18B wijącą się zakosami przez kosówki ((ostrzej).
Ze ścieżki nr 18B w kierunku zachodnim ukazują się dwa wysokie szczyty: Piz Cunturines 3006 m n.p.m., oraz Piz Taibun 2919 m n.p.m.
6,7 km trasy – przełęcz Forcela de Salares leżąca na wysokości 2260 m n.p.m.
Węzeł szlaków: z lewej strony dochodzi szlak łącznikowy nr 20A
który spotkaliśmy na km 1,9 na przełęczy Lagazuoi , skręca on i
razem z naszym szlakiem nr 18A schodzi z przełęczy w kierunku
południowym. Również z przełęczy, w kierunku zachodnim istnieje
nieznakowana ścieżka na pobliski szczyt Ce de Salares
( 2283 m n.p.m.).
Zdjęcie górne zrobione za przełęczą Salares - aa ostatnim planie widać dwie potężne grupy skalne: Pala ze szczytem Monte Agner (2866m n.p.m. - przez miejscowych nazywany Il Pizzòn , co oznacza Wielki Szczyt) oraz Marmolada (3343). Po lewej stronie widać budynek schroniska Valparola (2178) na przełęczy Passo di Valparola - mój ostatni cel wycieczki.
Bezpośrednio za zwalonym drzewem szlak nr 20A który żlebem sprowadzi mnie na niższy poziom do Fontana de Valparola. Żleb zejściowy dosyć ostry i nietypowy gdyż u góry jest szeroki i zwężający się ku dołowi.
Bezpośrednio za zwalonym drzewem szlak nr 20A który żlebem sprowadzi mnie na niższy poziom do Fontana de Valparola. Kamienisty-trawiasty, rynnowy żleb zejściowy jest dosyć stromy i nietypowy gdyż u góry jest szeroki i zwężający się ku dołowi.
Z górnej części źlebu w kierunku południowym ładnie prezentuje się Pala di Gerda masyw górski tworzący siedem szczytów, które są wschodnią Setsas.
Zboczami i grzbietem Pala di Gerda prowadzi szlak nr 24 zaczynający się przy schronisku Rifugio Valparola na przełęczy Passo Valparola.
6,9 km trasy – po
ostrym schodzeniu z przełęczy, małymi zakosami w prawo odchodzi
szlak nr 18B którym dojść można do cmentarza wojennego. Ja dalej prosto szlakiem nr 20A.
Teraz pozostało 1,5 km spaceru szlakiem nr 20 A do schroniska Rifugio Valparola który biegnie u podnóża szczytu Spinarac z widokiem na siedem szczytów Pala di Gerda - zdjęcie górne.
Oglądając się za siebie widać zejście z Przełęczy Solares - po lewej szczyt Ce de Salares (2283 m n.p.m.) zaś po prawej zbocze Spinarac - zdjęcie dolne.
8,4 km trasy - przełęcz Passo Valparola leżąca na wysokości 2168 m n.p.m.
Jest przełęczą wysokogórską leżącą na zachód od przełęczy
Falzarego. Przełęcz łączy dolinę Badia z przełęczą Falzarego,
a następnie z Cortiną d`Ampezzo z jednej strony i górną Agordino
z drugiej.
... widok z przełęczy Valparola w kier. jeziorka Lago di Valparola. Od prawej szczyt Piz Ciampani, za nim szczyt Setsas.
Właściwie
w tym miejscu kończę wycieczkę na przełęczy przy schronisku Rifugio
"Passo Valparola".
Kto
ma czas może przycupnął przy bufecie w schronisku lub zrobić krótki
spacer wzdłuż znajdującego się obok jeziorka Lago di Valparola do
dawnego fortu granicznego a dzisiejszego Muzeum Werk
Tre Sassi (oryginalna oficjalna nazwa Tra i Sassi , „Between
the Stones”, znana w przeważającej części jako Tre Sassi).
Reasumując to w tym dniu moja indywidualna trasa piesza po wjechaniu kolejką na szczyt, przez schronisko Scotoni, przełęcz Salares do przełęczy Valparola zamknęła się po pokonaniu 8,4 km.
Natomiast reszta naszej grupy zrealizowała piesze przejście: wejście tunelami na szczyt Lagazuoi - 2,6 km
dojście do schroniska Scotoni - 5,2 km
dojście na parking przy Capana Alpina - 2,0 km
----------------------------------------------
Ogółem - 9,8 km