Ponieważ tamtą wycieczkę po przejściu 7,4 km zakończyliśmy w miejscowości Hřensko tuż przed południem, postanowiliśmy do samochodu pozostawionego w miejscowości Menzi Louka dojść szlakiem prowadzącym przez największą atrakcję Czeskiej Szwajcarii (czes.České Švýcarsko) tj. Bramę Prawczicką (czes.Pravčická brána).
Cały przebieg trasy tej wycieczki, wraz z kilometrażem pokazuję na planie poniżej.
0,0 km trasy - wyjście z Wąwozu Edmunda (czes.Edmundova soutěska) na drogę Hřensko-Menzi Louka. Po wyjściu z wąwozu skręcamy w prawo, prowadził będzie nas pieszy szlak koloru czerwonego.
Kto skręciłby w lewo, doszedł by (po około 1,2 km) wzdłuż zabytkowej zabudowy Hřenska do rzeki Łaby. My na swojej trasie również mijamy kilka charakterystycznych dla tej miejscowości budynków.
Hřensko to malownicza miejscowość położona u zbiegu rzeki Łaby i Kamenice, znaczna część tej miejscowości wciśnięta jest pomiędzy skalny mur skalny tworzący malowniczy kanion - widać to na górnym zdjęciu.
Hřensko stało się bramą wyjściową do Parku Narodowego Czeska Szwajcaria.
Z tej miejscowości najwięcej turystów rusza w kierunku Pravčickiej bramy, uznanej za największy
naturalny skalny most na naszym kontynencie.
Uwagi praktyczne:
Zmotoryzowani za hotelem "Klepać" muszą zostawić swój samochód na płatnym parkingu.
Opłaty za parkowanie w 2016 roku wynosiły:
sam. osobowy: 30 CZK/godz; 120 CZK/dzień
motor: 20 CZK/godz; 50 CZK/dzień
Drugim punktem wyjścia w kierunku Bramy Prawczickiej może być parking płatny w miejscowości Menzi Louka zlokalizowany w pobliżu hotelu "Mezni Louka".
Parkowanie poza parkingiem grozi dużymi mandatami.
Odcinek szlaku czerwonego od wąwozu Edmunda przebiega na odcinku ok. 1,58 km drogą asfaltową łączącą miejscowość Hřensko z Mezni Louka, więc trzeba zachować szczególną ostrożność.
1,58 km trasy - dochodzimy do rozdroża szlaków zwanego Tři Prameny i skręcamy w lewo na leśną drogę, która po ok. 2,6 km doprowadzi nas pod samą Bramę Prawczicką. Poniżej załączam mapkę trasy tego odcinka. W tym miejscu zaczyna się również ścieżka naukowa koloru żółtego towarzysząca szlakowi czerwonemu aż do Menzi Louka. Ruszamy na pierwszy odcinek 4,1 km który doprowadzi nas do kompleksu "Sokole Gniazdo" tj. Bramy Prawczickiej, Letniego Pałacyku i kilku punktów widokowych.
Czeka nas spacer, cały czas pod górkę. Początkowo jest to wybrukowana szeroka droga leśna, która w miarę podchodzenia staje się coraz węższa. W wyższej części prowadzi dużymi zakosami, z licznymi kamiennymi mostkami.
3,3 km trasy - w prawo odchodzi krótkie 200 metrowe odejście szlaku czerwonego do Jaskini Czeskich Braci (Jeskyně Českých bratří).
3,8 km trasy - rozdroże Prawczicka Brama. Szlak czerwony skręca w prawo na tzw. Ścieżkę Gabrieli prowadzącą do Menzi Louka, my skręcamy w lewo na ścieżkę prowadzącą do Prawczickiej Bramy (czes.Pravčická brána).
W końcu, po pokonaniu któregoś z zakosów ukazuje się okazała budowla tzw. Letni Pałacyk "Sokole Gniazdo" (czes. Sokoli Hnizdo) zbudowany w 1881 roku przez właściciela tych terenów, księcia Edmunda Clary-Aldringena.
Kiedyś w tym miejscu stała chatka z kory dębowej, która służyła jako wyszynk dla gości hrabiego odwiedzających Prawczicką Bramę.
W związku z dużą popularnością tego miejsca, hrabia postanowił wybudować w miejsce chatki okazały pałac letni w stylu alpejskim Sokole Gniazdo. Pałac wybudowany został w rekordowym czasie jednego roku przez sprowadzonych z Włoch robotników. Na parterze była restauracja. Początkowo pałacyk był wykorzystywany jako miejsce zakwaterowania dla ważnych gości tutejszego rodu Clary-Aldringen. Za wejście w okolice Bramy Prawczickiej były pobierane opłaty. Obecnie również można skorzystać z zachowanej na parterze restauracji z drewnianymi ścianami i sufitem ozdobionym malowidłami.
Na ostatnim etapie podejścia można obejrzeć Prawczicką Bramę bez opłat, ale naprawdę warto zapłacić za wstęp i wejść na trzy tarasy widokowe znajdujące się wokół Bramy Prawczickiej. Opłata w 2016 roku wynosiła: dorośli - 75,- Kč (3 EUR); dzieci, studenci,emeryci - 25,- Kč (1 EUR).
4,1 km trasy - Prawczicka Brama (czes.Pravčická brána).
Taki widok Bramy Prawczickiej jak na dwóch zdjęciach powyżej jest dla tych co nie decydują się na wniesienie opłaty. Jak się doszło w to miejsce, warto jednak wykupić bilet wstępu i odwiedzić trzy tarasy widokowe.Z dwóch z nich wspaniale prezentuje się ten unikat przyrodniczy co pokażę w dalszej fotorelacji.
Z tarasu pod bramą wspaniały widok w kierunku na na wzgórze Różowa Góra (czech. Růžovský vrch) wnoszące się na wysokość 619 m n.p.m. Jest to zarazem najwyższy szczyt Parku Narodowego Czeskiej Szwajcarii (NP České Švýcarsko). Ten bazaltowy stożek jest pochodzenia wulkanicznego a z racji swojego kształtu nadano mu przydomek Fujiyama.
Bardzo ładny widok z tarasu pod łukiem Bramy zachęca do odwiedzenia punktów widokowych znajdujących się na okolicznych skałach, oddalonych o kilkaset metrów i leżących o wiele wyżej. Już na podejściu do pierwszego z nich, ze ścieżki odsłania się nowy widok na skalne miasto.
Po ok. 200 metrach podejścia dochodzimy do płaskiej powierzchni i skręcamy w lewo do pierwszego punktu widokowego na skale, oddalonego o ok. 100 metrów. Już na początku z poza drzew ukazuje się Brama Prawczicka.
W pierwszym okresie na wierzch Bramy prowadził szlak turystyczny, jednak dla ochrony obiektu został zamknięty. Obecnie oglądamy tą formację skalną jedynie z dołu i z tarasów widokowych, między innymi z tego na który teraz idziemy.
Z tarasu widokowego na skale
roztacza się przepiękny widok na wzniesienia Szwajcarii Czeskiej i
Saksońskiej jak również na bardziej odległe zakątki krainy. Ale najpiękniejszy widok z tej perspektywy jest na główny cel naszej wycieczki - Prawczicką Bramę (czes.Pravčická brána). Zdjęcia poniżej udowadniają dlaczego warto wykupić bilet wstępu.
Ten twór natury powstał na skutek wietrzenia przez miliony lat mniej odpornej części formacji skalnej utworzonej z bloków piaskowca.
Brama Prawczicka (czes. Pravčická brána) jest największą naturalną bramą
skalną w Europie a w Szwajcarii Czeskiej stała się symbolem tego regionu.
Brama ma 26,5 m rozpiętości
łuku u podstawy, 16,0 m wysokości otworu, od 7 do 8 metrów szerokości
otworu u podstawy, 3,0 m grubości stropu w najcieńszym miejscu a jej
szczytowa płyta leży na wysokości 21m od jej podstawy.
Ciekawostka - znaleziona w internecie (http://www.czechy.astra28.eu/pravcicka-brana.html)
Formacja skalna
składa się tak naprawdę z dwóch skał. Jedna z nich to słup tworzący
zewnętrzną podporę stropu, natomiast druga to masyw skalny wraz ze
stropem Bramy. Dzięki temu Brama jest odporna na sezonowe zmiany
temperatury, które mogłyby zniszczyć formację. Poniżej rysunek pokazujący, które fragmenty Bramy należą do różnych skał.
W odległości ok. 100 metrów od pierwszego punktu widokowego są następne dwa z których również są widoki godne uwagi. Podziwiać możemy ogromne formacje Skalnego Miasta.
4,4 km trasy (nie liczyłem punktów widokowych). Pełni wrażeń wracamy na ścieżkę szlaku czerwonego i kontynuujemy wędrówkę w kierunku Menzi Louka gdzie na parkingu czeka nasz samochód. Ścieżka poprowadzona stokiem zbocza z malowniczymi skałami po jednej stronie.
Współnie ze ścieżką czerwonego szlaku przebiega ścieżka naukowa koloru żółtego. Na poszczególnych przystankach można dowiedzieć się dużo ciekawych rzeczy o mijanym terenie. Dla przykładu zobrazuję przystanek nr 6 - dlaczego spadają kamienia oraz 7 - przemiany terenu Czeskiej Szwajcarii na przestrzeni lat.
Przystanek 6 umieszczony jest przy monumentalnej skale zwanej Přílepek, która na skutek działania wiatru, wody i mrozu jest całkowicie oddzielona od formacji skalnej i lekko pochylona w kierunku ścieżki szlakowej.
Ruch skały śledzą nowoczesne automatyczne systemy poprzez sieć czujników. Najmniejszy ruch skały jest więc monitorowany przez komputer i w razie niebezpieczeństwa, szlak zostanie zamknięty, a skała będzie odpowiednio zabezpieczana. Podobnych przystanków jest na szlaku dwanaście.
Z przystanku nr 7 nożna się zorientować jak przekształcał się teren na przestrzeni milionów lat. W erze mezozoicznej, 95 milionów lat temu na tym terenie było płytkie ciepłe morze. Po ustąpieniu morza pozostały osady, a 2,5 miliona lat temu erozja zaczęła tworzyć dzisiejszy wygląd. Za 10 milionów lat skały się rozpadną i powstanie równina porośnięta lasem. A więc mamy jeszcze "trochę" czasu aby podziwiać te piękne tereny.
8,3 km trasy - mała polanka z obeliskiem. Kończy się wąska ścieżka i zaczyna szeroka droga leśna prowadząca do miejscowości Menzi Louka.
9,4 km trasy - parking w Menzi Louka. Koniec wycieczki. Reasumując, w tym dniu przeszliśmy:
Oczywiście można to podzielić na dwie wycieczki jednodniowe. My, zadowoleni wracamy samochodem na kwaterę, późna obiadokolacja, basen i sauna kończą dzień.