To ponad 115 tysięczne miasto leży w dolinie rzeki Adyga (wł.Adige)
i jest otoczone skalnymi szczytami porośniętymi lasami. Dla
zobrazowania jego pięknego położenia załączam zdjęcie z internetu
(https://en.wikipedia.org/wiki/Trento)
Szczyty nie są małe - między innymi Vigolana
- 2150 m n.p.m, Monte Bondone - 2181 m n.p.m., Paganella - 2 124 m
n.p.m., Marzola - 1 747 m n.p.m., Monte Calisio - 1096 m n.p.m. W
pobliżu Trentino znajdują się jeziora: Caldonazzo. Levico. Toblino oraz
Garda. To ostatnie odwiedzimy wkrótce.
Obok fragment z planu Trydentu z zaznaczonym na czerwono historycznym centrum i ważniejszymi obiektami.
1. Wzgórze Doss Trento
2. Mauzoleum Cezare Battisti
3. Muzeum historyczne Alpini (alpejski akropol)
4. Galerie Piedicastello
5. Kościół Sant'Apollinare
6. Dolna stacja kolejki na wzgórze
7. Pałac Fugger Galasso
8. Kościół św. Franciszka
9. Ulica Via Rodolfo Belenzani
10.Kościół Zwiastowania NMP
11. Dom Casa Cazufii-Rella
12. Plac Katedralny
13. Pałac Pretorio
14. Katedra
Dla Trydentu bardzo charakterystyczne są trzy wzgórza tworzące "trzy zęby" starożytnego rzymskiego "Tridendum" - są to Dosso di San Tocco, Dosso Sant Agata i Dosso Trento.
Wjeżdżając do Trydentu od strony Bolzano, po lewej stronie widać jedno z tych trzech wzgórz miasta zwane Doss Trento lub Monte Verruca - na planie oznaczone nr 1.
Na wzgórzu istnieje Mauzoleum Cesare Battistiego - na planie oznaczone nr 2. Zaprojektowane przez architekta Ettore Faqiuoli i wybudowane w 1935 roku.
Cesare Battisti był patriotą, dziennikarzem, geografem, włoskim socjalistą walczącym o administracyjną autonomię Trydentu.
Po wybuchu I wojny światowej walczył po stronie włoskiej. Schwytany przez żołnierzy austriackich został osądzony i powieszony.
U podnóża wzgórza od strony południowej otwarte są Galerie Piedicastello - na planie oznaczone nr 4.
Galerie
Piedicastello od 2008 r. zostały zorganizowane w tunelach dawnej
zachodniej obwodnicy miasta i są zarządzane przez Muzeum Historyczne
Trydentu. Galerie są otwarte od wtorku do niedzieli w godz. od 900 do 1800. Wstęp wolny.
Na wzgórzu, w centralnej jego części istnieje Muzeum historyczne Alpini (tzw. alpejskiego akropolu) - na planie oznaczone nr 3.
Alpini to najstarszy górski oddział piechoty włoskiej armii założony 15
października 1872 roku. Muzeum Historyczne Alpini zostało otwarte w
1958 roku z okazji czterdziestej rocznicy zakończenia I wojny światowej.
Do
muzeum można dojechać od Piazzale delle Divisioni Alpine (via Brescia)
wzdłuż monumentalnej drogi wyrzeźbionej w skale przez żołnierzy w latach 1940-1947 (droga widoczna na dolnym zdjęciu).
Na zdjęciu widać przy rzece kościół Sant'Apollinare - na planie oznaczony nr 5. Jest kościołem parafialnym Piedicastello, historycznej dzielnicy Trento, na prawym brzegu rzeki Adige.
Albrecht Durer w roku 1493 namalował akwarelę ze wzgórzem Dosso Trento u którego podnóża widoczny jest Kościół Sant'Apollinare.
W
tym miejscu już w VI lub VII wieku istniało pierwsze miejsce kultu
chrześcijańskiego, świadczy o tym znaleziona podczas prac
archeologicznych chrzcielnica.
W wieku X lub XI powstał w tym miejscu pierwszy kościół romański a znaczna część dzwonnicy należy do tego pierwszego kościoła.
W
roku 1250 - 1300 następuje wyburzenie romańskiego kościoła i budowa
nowego. W roku 1760 następuje podwyższenie wewnętrznego poziomu kościoła
o 1,7 m aby uniknąć częstych wylewów pobliskiej rzeki Adygi.
Po przejściu mostu na Adydze, po prawej stronie znajduje się dolna stacja kolejki linowej na wzgórze z dzielnicą Sardagna - na planie oznaczona nr 6. Kto ma czas może wjechać i podziwiać szerokie widoki na miasto i okolice. Czas podróży kolejką wynosi 4 minuty.
My do historycznego miasta wchodzimy ulicą Via Vittorio Alfieri obok dużego Palazzo Fugger Galasso - na planie oznaczony nr 7.
Znany także jako Palazzo del Diavolo, z legendy wspomnianej przez JW
Goethego w 1786 roku, który powiedział, że pałac został zbudowany przez
diabła się w ciągu jednego dnia.
Faktycznie pałac
został zbudowany w 1602 roku na
zlecenie Georg Fugger, potomka potężnego rodu bankierów w Augsburgu.
Został wzniesiony w surowym i poważnym stylu klasycznym, zaprojektowanym
przez architekta z Brescii, Pietro Maria Bagnadore, a
następnie kupiony przez marszałka cesarskiego Mattia Galasso.
Przy kościele Świętego Franciszka Ksawerego (wł.San Francesco Saverio) - na planie oznaczony nr 8, skręcamy na prawo w najładniejszą ulicę Starego Miasta Via Rodolfo Belenzani - na planie oznaczona nr 9.
Przy Via Rodolfo Belenzani 20 okazały Palazzo Geremia datowy pomiędzy piętnastym a szesnastym wiekiem jest przykładem renesansowej architektury Trydentu.
Anonimowy
malarz przedstawił tu freski przedstawiające postacie, tematy
historyczne i moralne między innymi : spotkanie Massimiliano z
obywatelami, koło fortuny, Marco Curzio na koniu, ofiara Muzio Scevola i
Lukrencji.
Obecnie
w pałacu mieści się reprezentacyjna siedziba gminy Trydentu.
Zwiedzający nie mają wstępu, chyba że wcześniej uzyskają zgodę
urzędników.
Przy Via Rodolfo Belenzani 32 następny z pałaców tzw. Palazzo Quetta Alberti-Colico. z charakterystycznymi freskami z XVI wieku nakładającymi się na wcześniejsze z XV wieku.
Ta
piękna rezydencja szlachecka bierze swoją nazwę od właściciel rodziny
Alberti Colino którzy od roku 1657 zarządzali tym obiektem przez ponad
200 lat.
W średniowieczu istniały
dwa wyraźnie przylegające do siebie domy które zostały połączone i
wzbogacone zdobienia portalu i balkon z dwoma oknami. Na
portalu znajduje się monogram San Bernardino, wsparty przez dwa anioły.
W czasie Rady pałac gościł różne ważne osobistości - kardynałów, biskupów. Obecnie pałac to prywatne apartamenty.
Na samym końcu końcu ulicy Via Rodolfo Belenzani mijamy po lewej stronie kościół Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (wł.Santissima Annunziata) - na planie oznaczony nr 10.
Jest to znak że za moment znajdziemy się w środku historycznego Trydentu - na Placu Katedralnym (wł.Piazza del Duomo) - na planie oznaczonym nr 12.
Plac Katedralny z pewnością jest jednym z
ładniejszych placów w Europie. W przeszłości w zależności kto rządził
przybierał różne nazwy, był nazywany Piazza Grande, Piazza Comune,
Piazza
Italiana, Piazza Vittorio Emanuele III, Piazza Cesare Battisti - w
ostateczności mamy Piazza del Duomo. Plac Katedralny jest miejscem spotkań mieszkańców miasta, oraz celem każdego turysty przybywającego do tego miasta.
W
centralnym miejscu Placu Katedralnego stoi fontanna Neptuna z 1767
roku. Pierwotny XVIII wieczny posąg Neptuna będący centralną postacią
fontanny, został zastąpiony w 1945 roku brązowym posągiem aby uchronić
stary przed dalszym zniszczeniem.
Oryginał posągu można oglądać w ratuszu znajdującym się w Palazzo Thun przy ul. Via Rodolfo Belenzani 19.(zdjęcie górne)
W północnej pierzei Piazza Duorno pod nr 7 piękny dom Casa Cazufii-Rella - na planie oznaczony nr 11. Są to właściwie dwa domy z arkadami z malowidłami z XI wieku na całej powierzchni ścian fasadowych.
Na
freskach odnajdujemy postacie i sceny z mitologii klasycznej między
innymi: alegorie Fortuny, Okazji,scenę Demoklesa przy stole z tyranem
Dionizjusza. Po prawej stronie sceny przedstawiające Cnotę, Czas. Apolla
i Obfitość i wiele innych.
Wschodnią pierzeję Placu Katedralnego zamyka potężna bryła pałacu zwanego Palazzo Pretorio z XII wieku - na planie oznaczony nr 13.
Pałac Pretorio był pierwszą rezydencją biskupią wybudowaną obok katedry San Vigilio. Obecnie mieści się w nim Muzeum Diecezjalne.
Czynne codziennie oprócz wtorków.W południe przerwa 1 - 1,5 godzinna.
Wstęp
płatny - w roku 2018 cena biletu: normalny 7 euro, seniorzy 5 euro,
studenci 2 euro, młodzież do do 26 lat 2 euro, do lat 14 bezpłatnie.
Bilet
wstępu do muzeum upoważnia również do odwiedzenia stanowiska
archeologicznego tj. paleochrześcijańskiej bazyliki San Vigilio,
odkrytej pod Katedrą. Pochodzi z końca IV wieku.
W muzeum duża kolekcja przedmiotów pochodzących głównie z kościołów diecezji, datowanych od XIII
do XIX wieku między innymi: obrazy,
drewniane rzeźby, ołtarze, iluminowane manuskrypty,
cenna biżuteria, starożytne hafty, szaty liturgiczne i niezwykły cykl
XVI-wiecznych gobelinów flamandzkich. Specjalna sekcja poświęcona jest świadectwom ikonograficznym Soboru Trydenckiego.
Wszystkie pokazane do tej pory zabytki są wspaniałe, lecz największym zabytkiem zamykającym południową stronę Placu Katedralnego jest Katedra św. Wergiliusza (Cattedrale di San Vergilo) – na planie oznaczona nr 14.
Została wybudowana na
przełomie XII i XIII na podwalinach starego kościoła, w którym
spoczywają relikwie św. Wergiliusza;
Jest to kościół rzymskokatolicki, którydo roku 1802 był siedzibą biskupstwa trydenckiego. Budowę świątyni zlecił biskup Federico Wanga, a prace trwały ponad 100 lat. Wynikiem tych prac jest dzisiejszy gotycki wygląd Katedry.
Fasady
kościoła zdobią rozety, z których najsłynniejsza przedstawia Koło
Fortuny. Warto zauważyć również, że lwy podtrzymujące kolumny od
północnej strony narteksu są skręcone przy absydzie.
We wnętrzu katedry
znajduje się główna nawa z dwoma przejściami oraz transeptem, w którym
są zlokalizowane XIV-wieczne freski przedstawiające legendę św. Juliana,
a także kamienny posąg Madonny degli Annegati. W apsydzie prawej części
transeptu znajdują się relikwie miejscowych męczenników: Sisiniusa,
Marturiusa i Aleksandra, który zmarł ok. 397 r. p.n.e. Po prawej stronie
od wejścia znajduje się Kaplica Krzyżowa (1682) z drewnianym
krucyfiksem, u stóp którego ogłoszone były postanowienia Soboru Trydenckiego (1545-1563).
Jak widać Katedra św.Wirgiliusza to mieszanka stylów - z zewnątrz styl romański, zaś w wewnętrznym wyposażeniu przeważa styl barokowy. Na ścianach można dojrzeć pozostałości fresków gotyckich.
My kończymy krótki spacer po centrum historycznego Trydentu - nasuwa się refleksja, że warto tu zajrzeć. Leży z boku bardziej odwiedzanych miast, mało tu turystów a główna ulica na Starym Mieście z pięknymi zewnętrznymi freskami jest godna zobaczenia. Żegnamy Trydent słusznie nazywany "Malowanym Miastem" i ruszamy dalej w kierunku Cremony.
Włochy - Spacer uliczkami Trydentu.
