1. Parkingi
2. Restauracja Piazzetta (Joe Pub)
3. Wieża zegarowa (rum. Turnul cu Ceas)
4. Kościół klasztorny (Biserita Máriástirii Dominicane)
5. Wieża Kowali (rum.Turnul Fieranlor)
6. Popiersie Vlada Tepesa (rum. Bustul lui Vlad Tepes)
7. Dom Vlada Tepesa (rum. Casa "Vlad Dracul")
8. Dom pod Jeleniem (rum. Casa cu Cero)
9. Dom Wenecki (rum. Casa venetianá)
10. Ratusz miejski (rum. primária municipalá)
11. Schody szkolne (rum. Skará scolará)
12. Liceum Josepha Haltricha
13. Kościół na wzgórzu (rum. biserica de pe deal)
14. Cmentarz luterański (rum. Cimitirul luteran)
15. Wieża Powroźników (rum. Turnul Fránghierilor)
16. Wieża Rzeźników (rum. Turnul Mácelarilor)
17. Wieża Kuśnierzy (rum. Turnul Turnurilor)
18. Wieża Krawców (rum. Turnul Croitorilor)
19. Wieża Szewców (rum. Turnul Cizmarilor)
20. Wieża Blacharzy (rum. Turnul Cositorarilor)
21. Popiersie Petöfiego Sandora (rum. Bustul lui Petöfi Sandor)
22. Katedra rzymskokatolicka św.Józefa (rum. Biserica romano-catolică Sf. Josif)
23. Prawosławna Katedra Świętej Trójcy (rum. Biserica ortodoxă a Sfintei Treimi)
24. Muzeum Broni (rum. Muzeul Armelor)
Miasto za czasów rzymskich było znane jako Castrum Stenarum, zaś po sprowadzeniu przez króla Węgier tzw. Sasów nadano mu około 1280 roku nazwę Schespurch.
Uliczką dochodzimy do pierwszej bramy z której w jednym kierunku widać uliczkę którą przyszliśmy, zaś po przekroczeniu bramy otwiera się widok na barbakan z drugą bramą i Wieżę Zegarową.
Wieża Zegarowa (rum. Turnul cu Ceas) została wybudowana w 1556 roku. Pierwotnie była prostą dwupoziomową wieżą bramną, a dopiero później stała się Wieżą przedniej bramy. Obecnie ma wysokość 64 metrów i sześć poziomów.W roku 1677 zyskała dach w stylu barokowym.
Ta z początku Wieża Bramna była wykorzystywana na spotkania rady miasta, archiwum i przechowywania skarbów. Obecnie mieści się w niej Muzeum Historyczne z bogatymi zbiorami dotyczącymi miasta.
Dopiero w roku 1604 gdy zainstalowano na niej zegar z drewnianym mechanizmem została nazwana Wieżą Zegarową. W roku 1648 cech rzemieślniczy kowali miejskich wykonał mechanizm zegarowy z metalowych części.
Ponadto zegar został wyposażony w dwie grupy rzeźb wykonanych z drewna. Wysoki barokowy dach został wybudowany w 1677 roku.
Po wielkim pożarze z 30 kwietnia 1676 roku który zniszczył część twierdzy w tym Wieżę Zegarową, w czasie odbudowy dobudowano w dachu cztery wieżyczki o wysokości 12,5 metra symbolizujące przywilej średniowiecznych fortec Transylwanii kryminalnego orzecznictwa popełnionych czynów na terenie miasta: morderstwa, cudzołóstwa, nieporządku pokoju publicznego oraz czarów.
Po przejściu bram Barbakanu i Wieży Zegarowej znajdujemy się w obszarze Placu Muzealnego (rum. Muzeul Piața) przy którym zlokalizowane ważne historycznie obiekty oznaczone na moim planiku następującymi numerami:
4. Kościół klasztorny (Biserita Máriástirii Dominicane)
5. Wieża Kowali (rum.Turnul Fierarilor)
6. Popiersie Vlada Tepesa (rum. Bustul lui Vlad Tepes)
7. Dom Vlada Tepesa (rum. Casa "Vlad Dracul")
9. Dom Wenecki (rum. Casa venetianá)
10. Ratusz miejski (rum. primária municipalá)
Największą atrakcją dla większości turystów jest dom Drakuli (rum. Casa "Vlad Dracul") - na planie oznaczony nr 7, w którym w 1431 roku miał się urodzić Vlad Tepes nazywany Drakulą - pierwowzór bohatera powieści Brana Stokera pt. "Drakula". Główną postacią tytułową był transylwański hrabia będący jednocześnie krwiopijczym wampirem.
Stoker nadał swojemu bohaterowi imię "Drakula", napotkane w jednej z historycznych ksiąg. Był to przydomek rzeczywistego władcy Wołoszczyzny - Włada Drakuli zwanego również Palownikiem.
Turyści rządni silniejszych wrażeń mogą skorzystać z restauracji znajdującej się obecnie w Domu Drakuli której wnętrza odtwarzają średniowieczną atmosferę. Na piętrze, za dodatkową drobną opłatą można doznać dodatkowej atrakcji zaglądając do pokoju Drakuli. Jakiej nie piszę - bo nie byłaby niespodzianką.
Mit Drakuli jest główną atrakcją Transylwalii w większości nieprawdziwych. Również w Sighisoarze jest mało danych historycznych potwierdzających spekulacje na temat związku Drakuli z tym miastem.
Stojący w pobliżu Domu Drakuli dom z charakterystycznymi oknami to Dom Wenecki (rum. Casa venetianá).- na planie noznaczony nr 9. Dom był zbudowany w XVI wieku i zwany wtedy jako Dom Mann, z racji że był rezydencją Stephanusa Manna - jednego z burmistrzów Sighisoary.
Pośrodku Placu Muzealnego wznosi się Kościół Klasztorny Dominikanów (Biserita Máriástirii Dominicane) - oznaczony na planie nr 4, o którym pierwsze wzmianki pojawiły się pod koniec XIII wieku, a obecny kształt został mu nadany po kilku przebudowach w latach następnych.
Od 1550 roku, po sekularyzacji klasztorów, dominikanie byli zmuszeni
opuścić Sighisoarę, a kościół przejęła rada miejska. Od tego czasu
kościół klasztorny stał się głównym kościołem ewangelickim gminy
Sighisoara.
W tym miejscu początkowo znajdował się cały zespół klasztorny składający się z dwóch klasztorów mnichów i zakonnic Dominikanów. W roku 1886 wszystko zostało zburzone za wyjątkiem kościoła w celu zbudowania Pałacu Administracyjnego - Ratusza (rum.primária municipalá) - na planie oznaczony nr 10.
Pomiędzy Kościołem Klasztornym a Ratuszem, na skwerze stoi popiersie Vlada Tepesa (rum. Bustul lui Vlad Tepes). - oznaczone na planie nr 6. Wszystkie obiekty znajdujące się na Placu Muzealnym broniła kiedyś wieża znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła klasztornego tzw. Wieża Kowali (rum. Turnul Fierarilor) - oznaczona na planie nr 5.
Wieża Kowali to wieża flankowa. Została zbudowana w 1631 roku w miejscu Wieży Barbersa. Fasada posiada otwory i okna do strzelania, co nadaje jej
ciekawy wygląd. Przy Wieży Kowali znajduje się dobry punkt widokowy na Sighisoarę.
Między innymi widać ciekawy obiekt architektoniczny znajdujący się poza murami obronnymi tj. Prawosławną Katedrę Świętej Trójcy (rum. Biserica Sfäna Treime) - na planie oznaczona nr 23.
Ta budowla w stylu neobizantyjskim została zbudowana w latach 1934-1937 i jest nowoczesnym dodatkiem do panoramy starożytnych kościołów wybudowanych w obrębie murów obronnych.
Spacerując po Starym Mieście Sighisoary warto zwrócić uwagę nie tylko na poszczególne obiekty, ale również na całe uliczki mające szczególny urok. Kamienne bruki, średniowieczne kolorowe domki, ciekawe zaułki, kawiarenki z pewnością są warte zauważenia - oto kilka zdjęć to obrazujących.
Chodząc uliczkami na pewno natrafimy na Plac Cytadeli (rum. Piata Cetatii) przy którym między innymi znajduje się ciekawy budynek Dom z Jeleniem (rum. Casa cu Cerb) - na planie oznaczony nr 8.
Nazwa wywodzi się od głowy jelenia umieszczonej w północno-zachodnim rogu budynku.Na północnej ścianie budynku napis informuje, że dom został zniszczony przez pożar w roku 1676, odbudowany w 1691 roku przez Michaela Deli - burmistrza Sighisoary.
W późniejszym okresie budynek przeszedł na własność szlacheckiej rodziny von
Sternburg Kelp i Csech von Sternheim, która urządziła wnętrza w
specyficznym stylu z XVIII wieku.
W latach 1997-2001 Stowarzyszenie Restauro Messerschmitt rozpoczęło akcję odbudowy domu z jeleniem - odbudowano stropy,
przywrócono wewnętrzne malowidła.
Obecnie w Domu z Jeleniem funkcjonuje nowoczesny hostel, restauracja i
rumuńsko-niemieckie centrum kulturalne.
Idąc z Placu Cytadeli ulicą Szkolną w kierunku południowym dojdziemy do również bardzo ciekawego obiektu jakim są zadaszone Schody Studentów nazywane również Schodami Szkolnymi (rum. Scara Acopericä) - na planie oznaczone nr 11.
Tabliczka przy wejściu na schody informuje, że zostały wybudowane w 1642 roku. Pierwotnie schody miały 300 stopni, obecne po przebudowie dokonanej w 1849 roku stały się wygodniejsze i jest ich 175. Schody prowadzą na wzgórze do ""Kościoła na Wzgórzu" (rum. Biserica De pe Deal) - na planie oznaczony nr 13, oraz do usytuowanej obok kościoła szkoły im. Josepha Haltricha - na planie oznaczona nr 12.
Nazwa "Schody Studentów" jest nadal aktualna gdyż obok starej małej szkoły z 1619 roku wybudowano w 1793 roku nowy duży budynek i głównie do niego codziennie podążają dzisiejsi uczniowie.
Kościół na wzgórzu jest jedynym kościołem ewangelickim w Transylwalii posiadającym starożytną kryptę pod chórem. Jest to właściwie stara bazylika pochodząca z pierwszej połowy XIII wieku. Po raz pierwszy o kościele wspominają dokumenty w 1345 roku.
Wzdłuż ściany korytarza prowadzącej do podziemnej krypty odkryto 60
nisz, w których umieszczone są trumny najbogatszych mieszkańców dawnej
Sighisoary, z okresu XVI-XVIII.
Ołtarz główny pochodzi z kościoła dawnego klasztoru dominikanów. W latach 1992 - 2003 przeprowadzono remont kościoła i przystosowano go do celów Muzeum Sztuki Saksońskiej i centrum kulturalnego. Tuż przy kościele znajduje się zabytkowy cmentarz luterański (rum. Cimitirul luteran) - na planie oznaczony nr 14.
Pomiędzy kościołem a cmentarzem luterańskim stoi jedna z ocalałych wież obronnych tzw. Wieża Powroźników (rum. Turnul Franghierilor) - na planie oznaczona nr 15.
Ciekawostką jest, że jest to obecnie jedyna wieża zamieszkana - rezydentem jest miejscowy grabarz.
Będąc na placu kościelnym, przy Wieży Powroźników otwiera się widok na północno-zachodnią część Sighisoary.
Historia miasta Sighisoara, jego szybki rozwój koncentrował się wokół handlu i rzemiosła zdominowanego przez sprowadzonych osadników saskich. To oni budowali nowe domy, warsztaty rzemieślnicze oraz postawili potężną fortyfikację. Mur obronny z wieżami, bastionami chroniącymi dolne i górne miasto wznieśli w XIV wieku wobec narastającego zagrożenia najazdem tureckim.
To właśnie dobrze zachowane średniowieczne mury otaczające górne miasto stały się dużą atrakcją dla turystów, czym skutecznie konkuruje z francuskim Carcassonne.
Od Kościoła na Wzgórzu proponuję powrócić do górnego wejścia Schodów Studentów i nie schodzić nimi, lecz minąć je i schodzić ulicą Strada Scärii.
Ta opadająca małym wąwozem brukowana uliczka doprowadzi nas do dolnego wejścia Schodów Studentów i pozwoli zobaczyć kilka ładnych zakątków, między innymi górne wejście na cmentarz luterański, widok na wieże obronne.
W kilku miejscach pomiędzy drzewami odsłania się również widok na Sighisoarę.
Schodząc ze wzgórza uliczką Strada Scärii możemy podziwiać zachowane mury obronne oraz dwie piękne wieże: Wieżę Rzeźników (rum. Turnul Fränghierilor) - oznaczoną na planie nr 16, oraz Wieżę Kuśnierzy (rum. TurnulCoiocarilor) - oznaczoną na planie nr 17.
Ulicą Strada Scärii dochodzimy do dolnego wejścia Schodów Studentów, jeżeli chcemy dalej kontynuować naszą przygodę z murami obronnymi należy skręcić w lewo i dojść do drogi biegnącej wzdłuż murów (rum. Strada Zidul Cetății). Tą drogą dojdziemy do następnych wież obronnych. Pierwszą będzie Wieża Bramy Taylora (rum. Turnul Croitorilor) - oznaczona na planie nr 18, zaś następna Wieża Szewców (rum. Turnul Cizmarilor) - na planie oznaczona nr 19).
Wieża Bramna Taylora pochodzi z XIV wieku, będąc drugą bramą wejściową do
cytadeli. Wieża należała do jednej z najbogatszych gildii w cytadeli i znajdował się w niej magazyn prochu. W
1676 r. wieża została zniszczona przez pożar, trzy lata później została odbudowana.
Pierwsze dokumenty pisane w których wspomina się o Wieży Szewskiej pochodzą z 1522 roku.W roku 1676 wieżę strawił pożar - została odbudowana w 1681 roku. Posiada charakterystyczne dwie wieżyczki obserwacyjne zwrócone w stronę miasta. Kiedyś miała z przodu bastion artyleryjski który został zburzony w 1846 roku. Po II wojnie światowej w wieży znajdowało się archiwum dokumentów - powiększono wtedy okna i zmodyfikowano wejście. Zewnętrzna klatka schodowa została dodana w 2001 roku.
W pobliżu Wieży Szewców zlokalizowany jest pomnik-popiersie Petöfiego Sandora (na planie oznaczony nr 21) poety węgierskiego który zginął jako adiutant generała Józefa Bema w bitwie pod Segesvarem.
Tuż obok znajduje się Katedra Rzymskokatolicka św. Józefa która jest jednym z
najstarszych kościołów średniowiecznego miasta.
Ten kościół w stylu neogotyckim, z neoromańskimi elementami architektonicznymi ma nawę o długości 30 m, z półkolistą absydą, transeptem i bardzo wysoką
dzwonnicą.
Budowę kościoła rozpoczęto w 1895 roku w miejscu gdzie w średniowieczu znajdował się stary kościół należący przed reformacją do sióstr dominikańskich, a po reformie w 1723 roku do braci franciszkanów
Kończąc pokażę piękny zakątek sfotografowany poza murami obronnymi którego głównym motywem jest wieża zafundowana przez cech rzemieślników blacharskich stąd jej nazwa Wieża Blacharzy (rum. Turnul Cositorarilor) - na planie oznaczona nr 20)
Jak tam trafić? Z Placu Muzealnego wejść w uliczkę Blacharzy (rum. Strada Cositorarilor) przy domu Vlada Drakuli (na zdjęciu bocznym) i dojść do jej końca. Za restauracją skręcić w lewo na tzw. skrót wyjścia poza mur obronny.
Po przejściu wąskim przejściem w murze po prawej stronie ukaże się przepiękny zaułek z Wieżą Blacharzy i bastionem oraz ładny widok na dolne miasto.
Wieża Blacharzy jest bardzo dziwnym a zarazem pięknym obiektem. Jej podstawa jest prostokątna, następnie przechodzi w ośmiokąt, by w końcu zostać nakryta sześciokątnym dachem.Chyba każdy przyzna, że ten zakątek jest bardzo malowniczy i warty poszukania.
RUMUNIA - Średniowieczny zespół miejski Sighișoara (pol. Segieszów).
To właśnie rzemieślnicy w celu ochrony przed Turkami otoczyli wzgórze Schulberg (429 m n.p.m.) potężnym murem który dotrwał do dnia dzisiejszego.
Uwaga praktyczna: Przy restauracji Piazzetta (Jo Pub) znajduje się parking oraz co jest dosyć istotne po nieraz dłuższej jeździe dojazdowej jedna z nielicznych w mieście publiczna toaleta.
