Część I spaceru po uliczkach Chęcin zakończyliśmy na głównym parkingu pod zamkiem zlokalizowanym po stronie południowej zamku. Dla przypomnienia pokazuję trasę całego spaceru, oraz jej profil wysokościowy.
3,1 km spaceru - Parking pod zamkiem. Z centrum Chęcin można do niego dojechać ulicą Jędrzejowską, natomiast z trasy E-7 Warszawa - Kraków należy skręcić w miejscowości Podzamcze (na zakręcie drogi E-7).
Z parkingu do zamku podchodzimy ładną brukowaną aleją przy której ustawione są kioski z pamiątkami, mapami i innymi różnościami.
3,17 km spaceru - małe skrzyżowanie dróżek. Schody na wprost prowadzą do WC a po zwiedzeniu zamku można nimi również powrócić na parking pod zamkiem. W prawo nasza alejka prowadząca do zamku. (Po prostu okrężna trasa zwiedzania - wchodzimy wschodnim wejściem a wychodzimy zachodnim).
Wzdłuż alejki którą podchodzimy ustawiono rzeźby znakomitości polskich - są królowie, ich żony, przedstawiciele szlachty, rycerstwa polskiego, wojów. Oto kilka z tych postaci:
Podchodząc coraz wyżej mamy możliwość poznać wybitnych Królów Polski i równocześnie podziwiać ruiny chęcińskiego zamku. Dojście do placyku z ustawionymi armatami to znak że musimy szykować "kasę" na bilet wstępu upoważniający do wejścia w mury zamkowe.
3,5 km trasy spaceru - pomieszczenie kasy biletowej przed wejściem w obręb murów zamkowych. Bilet wstępu obejmuje zwiedzanie zamku, lochu, skarbca oraz wejście na dwie baszty widokowe, darmowy parking. Bilet wstępu w 2016 r.: normalny - 12 zł, ulgowy - 9 zł.
Zamek można zwiedzać przez cały rok za wyjątkiem: 1 stycznia, Niedzieli Wielkanocnej, 1 listopada oraz 24, 25 i 31 grudnia.
Godziny otwarcia: styczeń, luty, listopad i grudzień - od 9:00 do 15:00
marzec - od 9:00 do 16:00
kwiecień - od 9:00 do 18:00
maj, czerwiec, wrzesień - od 9:00 do 19:00
lipiec, sierpień - od 9:00 do 20:00
październik - od 9:00 do 17:00

3,6 km trasy spaceru - główna brama wjazdowa na zamek (wejście wschodnie). Tuż przed bramą doskonały punkt widokowy w kierunku północnym. Widać Chęciny i pasmo Zelejowskie.
Przez dawną główną bramę wjazdową wchodzimy w obręb murów obronnych zamku który posiada długą i ciekawą historię. Nie jest znana dokładna data budowy zamku.
Prawdopodobnie było to na przełomie XIII i XIV wieku, a wśród budowniczych wymienia się najczęściej króla czeskiego Wacława II, który rozpoczął pierwsze fortyfikacje.

Natomiast na pewno wiadomo, że zamek istniał w 1306 roku kiedy to Władysław Łokietek nadał zamek i 11 wiosek znajdujących się w jego okolicy biskupowi krakowskiemu Janowi Muskacie.
Rok później po wykryciu spisku przeciwko władzy królewskiej przywilej został odebrany, a zamek stał się ośrodkiem władzy królewskiej w zakresie gospodarczym, politycznym i militarnym.
W pierwszym okresie istnienia zamku wybudowana została część wschodnia składająca się z muru obwodowego i dwóch cylindrycznych wież oraz budynku mieszkalnego. Poniżej plan dzisiejszych pozostałości zamku, oraz różne rekonstrukcje wyglądu zamku.
Pierwotny zamek Górny (na zdjęciu poniżej) został wybudowany na skalistym grzbiecie wzgórza i jest najstarszą częścią zamku. Początkowo miał jedynie jedną wieżę o średnicy ok. 8 metrów.
Dopiero w wieku XIV rozbudowano go w formie wydłużonego prostokąta o wymiarach ok. 20 x 50 m, z wieżą od zachodniej strony.
Pomiędzy wieżami powstał dziedziniec, a przy jego północnej stronie (od strony Chęcin) wybudowano budynek mieszkalny.
W tym też czasie wzmocniono wjazd do zamku poprzez wybudowanie przedramienia i zabudowanie przestrzeni pomiędzy bramą a budynkiem przy wschodniej wieży. Brama wschodnia została przebudowana, a na jej poziom prowadzi drewniany pomost. Do dzisiejszych czasów przetrwało jedno sklepione pomieszczenie, w którym jak się sądzi znajdowała się kaplica nad którą było pomieszczenie skarbca.
W wieku XV do zamku górnego dobudowano od strony zachodniej tzw. zamek dolny o dużym dziedzińcu z prostokątną basztą i budynkiem z furtą zachodnią. Poniżej zdjęcie wykonane z wieży więziennej na którym widoczny jest cały Zamek Dolny.
Na zdjęciu górnym na pierwszym planie okrągła zachodnia wieża strażnicza, dalej prostokątna baszta północno-zachodnia a pomiędzy nimi obszerny dziedziniec Zamku Dolnego. Po lewej stronie w dole widoczny główny parking pod zamkiem. Z prawej strony prowadząca z zamku do Chęcin ścieżka Błędnego Rycerza. Za zamkiem widoczne Wzgórza Chęcińskie z kulminacją Góry Rzepka (356,8 m.n.p.m.).
Kto ma chęć pokonania kilkudziesięciu metrów schodami może w ramach zakupionego biletu wspiąć się na punkt widokowy okrągłej wieży więziennej (zaraz po wejściu w obręb murów) lub na punkt widokowy w prostokątnej wieży na Zamku Dolnym. Naprawdę warto trochę się potrudzić - widoki są wspaniałe.
Na zdjęciu górnym widok w kierunku północno-wschodnim. Widoczna znaczna część Chęcin, droga wylotowa nr 762, węzeł drogowy przy drodze szybkiego ruchu S-7. Za węzłem po prawej stronie Pasmo Posłowickie, zaś po lewej Pasmo Bolechowickie (niższe), za nim pasmo Zgórskie (wyższe).
Na zdjęciu górnym widok w kierunku północnym gdzie wspaniale widać centrum Chęcin - Rynek Górny, Rynek Dolny. W dalszej perspektywie po lewej stronie Pasmo Zelejowskie, zaś dalej na wprost Pasmo Bolechowickie i Pasmo Zgórskie.
Patrząc w kierunku północno-zachodnim ujrzymy charakterystyczną budowlę w Chęcinach tj. Halę Sportową przy ul. Armii Krajowej, zaś w dalszej perspektywie Pasmo Zelejowskie.
Z dziedzińca Zamku Górnego schodzimy obok zachodniej wieży strażniczej na dziedziniec Zamku Dolnego którego charakterystyczną budowlą jest prostokątna baszta północno-zachodnia. Jak widać na zdjęciu również na tej baszcie jest ogólnodostępny punkt widokowy.
Duże prace budowlane na zamku w Chęcinach były przeprowadzone w drugiej połowie XIV wieku.
Wtedy do zamku górnego dobudowano zamek dolny otoczony kamiennym murem, z dziedzińcem zbliżonym do prostokąta o wymiarach ok. 30 x 60 m. Pośrodku dziedzińca znajduje się otwór po studni sięgającej 100 m w głąb skały.
Na dziedzińcu stały drewniane zabudowania gospodarcze takie jak kuźnia, stajnia, piekarnia i inne.
W narożniku południowo-zachodnim stał murowany piętrowy budynek z furtą. Obecnie w tym miejscu są krużganki i brama południowo-zachodnia którą wychodzi się z zamku w kierunku centrum Chęcin lub w kierunku głównego parkingu pod zamkiem.
Zamek chęciński odgrywał bardzo ważną rolę w ówczesnej Polsce. Tu za panowania Władysława Łokietka odbył się w 1331 roku "Pierwszy Zjazd Ziem Polskich" na którym zdecydowano o przystąpieniu do wojny z zakonem krzyżackim. Tu przechowywano skarbiec koronny a również służył jako schronienie dla królewskich rodzin.
Pod koniec XVI wieku warownia straciła na znaczeniu gdyż złupili ją Rokoszanie i kolejne najazdy Rakoczego, Szwedów. W roku 1933 ruiny zamku uznano za zabytek i dzisiaj po kolejnych zabezpieczeniach możemy go oglądać jako trwała ruina chroniona prawem.
3,71 km spaceru - bramą południowo-zachodnią wychodzimy poza mury zamkowe i idziemy w prawo w kierunku centrum Chęcin. Ścieżka którą podążamy zwana jest "Ścieżką Błędnego Rycerza" - na moim planie zaznaczona nr 8.
Schodzimy wygodną Ścieżką Błędnego Rycerza i podziwiamy widoki. Z tyłu pozostaje zamek, a przed nami panorama na centrum Chęcin z wybijającą się sylwetą kościoła św. Bartłomieja Apostoła.
Dochodzimy do ul. Mnisiej gdzie otwiera się szerszy widok na Pasmo Zelejowskie i Chęciny. Pośród budynków można dojrzeć od lewej kościół i klasztor Sióstr Bernardynek, w środku charakterystyczny dach hali sportowej i na prawo zielony dach kościoła i klasztoru Franciszkanów. Do tych obiektów dojdziemy w czasie dalszego spaceru.
3,95 km spaceru - nasza ścieżka z zamku dochodzi do ulicy Mnisiej. W prawo za ok. 50 metrów kościół św. Bartłomieja Apostoła - na moim planie oznaczony nr 9.
Kościół św. Bartłomieja Apostoła w Chęcinach uchodzi za jedną z najstarszych budowli w tym miasteczku. Nie jest znana dokładna data wybudowania kościoła gdyż nie zachowały się dokumenty jego erekcji.


Przyjmuje się, że prawdopodobnie został ufundowany w 1325 roku przez Władysława Łokietka, a rozbudowany ok. roku 1350 przez Kazimierza Wielkiego.
Kościół stojący na stoku zbocza ładnie się komponuje z zamkiem na Górze Zamkowej. Kościół jest trzynawowy o równej wysokości i szerokości tych naw. Od wschodu znajduje się wieloboczne prezbiterium nieco szersze od nawy środkowej.
Od strony miasta czyli od południa w 1614 roku dobudowano renesansową kaplicę Trzech Króli, zwaną także kaplicą rodu Fodytów. Od strony zamku znajduje się kruchta z pierwszej połowy XVII wieku oraz kwadratowa kaplica z przełomu XVII/XVIII wieku. Od zachodu, w osi nawy głównej stoi niedokończona z uwagi na osiadanie gruntu wieża której budowę zaczęto w 1830 roku. Nie mam zdjęć z wnętrza kościoła, gdyż zarówno on jak i pozostałe obiekty na trasie były zamknięte.


Wracamy na ul. Mnisią i idziemy w kierunku zachodnim. Na 4,25 km trasy spaceru przecinamy ulicę Jędrzejowską i schodami wzdłuż muru klasztornego Sióstr Bernardynek schodzimy w dół. Trasa którą teraz idziemy to tzw. "Ścieżka Mnicha" - na moim planie oznaczona nr 6.
4,36 km trasy spaceru - mały placyk po zejściu ze schodów. Po jego prawej stronie ogrodzony wysokim kamiennym murem kościół i klasztor Sióstr Bernardynek - na moim planie oznaczone nr 4.
Po przeciwnej stronie placyku, na prywatnej ogrodzonej posesji przy ul. Ogrodowej stoi budynek dawnego kościoła szpitalnego św. Ducha - na moim planie oznaczony nr 5. Określany jest jako obiekt z XVII lub nawet XV wieku.
4,46 km trasy spaceru - ulica Małogoska róg ulicy Franciszkańskiej. Po prawej stronie wejście do kościoła i klasztoru Sióstr Bernardynek.


Początki zakonu żeńskiego w Chęcinach sięgają XVI wieku, kiedy to już w 1529 roku istniała grupa zakonnic (tercjanki franciszkańskie) które z czasem stworzyły w 1643 roku klasztor Klarysek.
W czasie zaborów, w roku 1864 decyzją władz carskich nastąpiła kasata zakonu Klarysek. W roku 1930 do Chęcin przybyły z Wilna siostry bernardynki zajmując klasztor i kościół.
Obecnie cały zespół składa się z orientowanego kościoła oraz połączonego z nim od wschodu budynku klasztornego. Obiekty te przylegają od południa do ulicy Małogoskiej, a z pozostałych trzech stron działka otoczona jest wysokim kamiennym murem. Oczywiście tu też wszystko zamknięte na cztery spusty - nie wiem czy w ogóle kiedyś można wejść.
Naprzeciwko kościoła, na skwerku pomnik pamięci ofiarom zbrodni hitlerowskich i stalinowskich pomordowanych w okresie zniewolenia narodu polskiego ufundowany prze mieszkańców Chęcin.

Ulicą Franciszkańską oddalamy się od kościoła Sióstr Bernardynek w kierunku ostatniego obiektu na naszej trasie spaceru tj. kościoła i klasztoru franciszkanów. Na 4,62 km spaceru dochodzimy do odchodzącej w prawo ulicy Floriańskiej. Za murem widać kościół franciszkanów.


Ten ostatni obiekt na trasie naszego spaceru ma bardzo długą, ciekawą a zarazem najbardziej udokumentowaną historię - oto ona w wielkim skrócie:
- Murowany kościół oraz drewniany klasztor został ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego w 1368 roku za pozwoleniem papieża Urbana V z dnia 5 marca 1367 roku.
- W 1465 roku, podczas wielkiego pożaru Chęcin drewniany klasztor spłonął
- W 1581 roku kościół został przejęty przez kalwinistów zwanych "Braćmi polskimi" lub arianami.
- Po 15 latach franciszkanie odzyskali kościół i nastąpiła jego rozbudowa - dobudowano krużganki, barokową kaplicę pod wezwaniem św.Leonarda, zwanej też kaplicą Branickich (starosta chęciński mający duży wkład w odbudowie kościoła).
- W 1817 roku Rada Administracyjna Królestwa Polskiego wydała w imieniu cara Aleksandra I dekret o kasacji kościoła i klasztoru i urządzeniu w nim więzienia. Część drobnego wyposażenia została przeniesiona do klasztoru Sióstr Klarysek, a ołtarze, ambona, organy zostały sprzedane na licytacji. Pozostawiono jedynie wyposażenie kaplicy Leonarda gdyż miała służyć jako kaplica więzienna. Funkcje więzienia budynki pełniły przez 110 lat.
- Po likwidacji więzienia tj. od roku 1927 budynki przeszły na własność państwa i pełniły różne funkcje - był tu sąd grodzki, szkoła podstawowa, szkoła kamieniarska, zakłady mięsne, warsztaty tkackie, łaźnia miejska.
W 1960 roku władze państwowe odnowiły budynki i przekazały je na cele turystyczne - powstały pokoje hotelowe, w kościele urządzono restaurację a w kaplicy św.Leonarda bar z rozbieranymi dziewczynami. (dwa zdjęcia z internetu). Pomimo protestów funkcjonowało to przez 19 lat.
- W 1991 roku klasztor i kościół powrócił do franciszkanów i nastąpiły prace remontowe przywracające obiekty do swojego pierwotnego przeznaczenia. W dniu 3 sierpnia 1997 roku, Biskup Kielecki, Profesor Kazimierz Ryczan poświęcił kościół i nadał mu tytuł "Podwyższenia Krzyża Świętego".
4,74 km trasy spaceru - hala sportowa przy ulicy Armii Krajowej w Chęcinach. Koniec spaceru podczas którego odwiedziliśmy ważniejsze obiekty turystyczne Chęcin włącznie z zamkiem na Górze Zamkowej.